धायमाय

Aryabhushan School Dictionary

 f  A loud lamentation; a wild outcry.
धायधाय रडणें-ओरडणें   To cry with loud lamentations.

महाराष्ट्र शब्दकोश

 स्त्री. १ रडण्याची मोठी आरोळी , टाहो ; आकांत ; ओक्साबोक्शी रडारड ; हंबरडा . ( क्रि० मोकलणे ; फोडणे ; घेणे ; घालणे ). अनुर्धाचीया माया रषुमावंतीया । मोकलीली धाया । रात्रीमाजी काइ जालासी । सादु दे कां रे पुत्रराया । - उषा ७२७ . दुःशासन मोकली धाय । म्हणे गेले हातपाय । - मुआदि ४४ . ७ . बायकोसाठी मी धाय घेऊन बसलो आहे . - कोरकि ११८ . २ धापा . गंधर्व हस्तीचे कुर्‍हाडे । कर्णा अंगी भेदले गाढे । रथ टाकुनिया एकीकडे । धाय टाकीत राहिला ॥ - मुवन १२ . ९७ . ३ हृदय ; अंतःकरण . कवणाते मी मोकलूं धाय ? । - मुवन ७ . १२७ . ४ धीर ; धैर्य . मग धाय टाकुनी रडे माये ॥ - ब ५५३ . [ सं . हृदय =( द + ह = ध )= धाय - भाअ १८३३ . ]
०धाय   , धायी धायी - ढळढळां , आक्रोश करुन रडणे . रडवील कोण रणरंगी । यवनांना धायी धायी । यापुढे ॥ - विक १० .
रडणे   , धायी धायी - ढळढळां , आक्रोश करुन रडणे . रडवील कोण रणरंगी । यवनांना धायी धायी । यापुढे ॥ - विक १० .
०कंप  पु. संकल्पविकल्प ; धरसोड . - मनको [ धाय = हिय्या , धीर , निश्चय + कंप = कापणे , धरसोड करणे ]