तुल् [tul] 1 P., 1 U. [तोलति-तोलयति-ते; also तुलयति-ते which some suppose to be a denominative from तुला]
To weigh, measure; तुलयामास कौन्तेय कपोतेन समं विभो
[Mb.3.131.26.] To weigh in the mind, ponder, consider.
To raise, lift up; कैलासे तुलिते
[Mv.5.37;] पौलस्त्यतुलितस्याद्रेरादधान इव ह्रियम्
[R.4.8;12.89;] [Śi.15.] 3.
To bear up, hold up, support; पृथिवीतले तुलितभू- भृदुच्यसे
[Śi.15.3,61.] To compare, equal, liken (with instr.); तृणमिव तुलयन्ति
[Pt.5.31;] मुखं श्लेष्मागारं तदपि च शशाङ्केन तुलितम्
[Bh.3.2;] [Si.8.12.] To match, be equal to (with acc.); प्रासादास्त्वां तुलयितुमलं यत्र तैस्तैर्विशेषैः
[Me.66.] To make light of, contemn, despise; अन्तः- सारं घन तुलयितुं नानिलः शक्ष्यति त्वाम् Me.2 (where तुल् also means 'to bear up' or 'carry away');
[Śi.15.3.] To suspect, examine with distrust; कः श्रद्धास्यति भूतार्थं सर्वो मां तुलयिष्यति
[Mk.3.24;5.43] (where some editions read तूलयिष्यति for तुलयिष्यति).
To try, put to test, reduce to a wretched state; हा अवस्थे तुलयसि Mk.1 (तूलयसि v. l.)
To counterbalance, outweigh; तुलयाम लवेनापि न स्वर्गं नापुनर्भवम् । भगवत्सङ्गिसङ्गस्य मर्त्यानां किमुताशिषः ॥
[Bhāg.1.8.13.] To have in the same degree, attain or reach to.