तीर्थस्थानम्

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

noun  धर्मग्रन्थानुसारेण तत् पवित्रं स्थानं यत्र श्रद्धया अर्चनादयः क्रियन्ते।   Ex. वाराणसी इति हिन्दूनां ख्यातं तीर्थस्थानम् अस्ति।

HYPONYMY:

अक्कलकोटः मणिकर्णः प्लक्षः तुङ्गनाथः देवप्रयागः केशवप्रयागः अलङ्कापुरी पण्ढरपुरम् पृथिवीतीर्थः हरिहरेश्वरः अमरकण्टकम् वीरप्रमोक्षा शिरडीनगरम् वृन्दावनम् काञ्चिपुरम् जगन्नाथः बदरीनाथक्षेत्रम् द्वारका प्रयागः केदारनाथम् रेणुका शालूकिनीतीर्थम् शबरीमलै तिरुपतिः नासिकः कन्दुकतीर्थम् पुष्करः गया काशी अमरनाथः गङ्गासागरः अयोध्या हरिद्वारम् कुशीनगरम् मक्का

ONTOLOGY:

भौतिक स्थान (Physical Place) ➜ स्थान (Place) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

पुण्यक्षेत्रम् पुण्यभूमिः पुण्यस्थानम्

Wordnet:

asm তী্র্থ ্স্থান

bd गोथार थावनि

ben তীর্থস্থান

guj તીર્થસ્થાન

hin तीर्थ स्थान

kan ಪುಣ್ಯಕ್ಷೇತ್ರ

kas آستان

kok तिर्थस्थळ

mal തീര്ത്ഥാടന കേന്ദ്രം

mar तीर्थक्षेत्र

nep तीर्थस्थान

ori ତୀର୍ଥ ସ୍ଥାନ

pan ਧਾਰਮਿਕ ਸਥਾਨ

tam புண்ணியத்தலம்

tel తీర్థ స్థానము

urd تیرتھ مقام , تیرتھ استھان , زیارت گاہ , مقام عبادت