जङ्घा

{ jaṅghā }

A Sanskrit English Dictionary

जङ्घा  f.  a f. (√ जंह्) the shank (from the ankle to the knee), [RV. i, 116, 15 and 118, 8]; [AV.]; [VS.] &c. ( ifc. [Pāṇ. 6-2, 144]; f( आ)., [Śrut.]; also f( ई)., [Pāṇ. 4-1, 55])
जङ्घा   the leg
a part of a bedstead, [VarBṛS. lxxix, 30]
रथ   of a carriage See -.
जङ्घा  f.  b f. See s.v. °घ.

The Practical Sanskrit-English Dictionary

जङ्घा [jaṅghā]   [जङ्घन्यते कुटिलं गच्छति हन् यङ्
- लुकि अच् पृषो˚;   cf. [Uṇ.5.31] ]
Leg from the ankle to the knee, the shank.
The upper part of the leg, the part about the loins.
A part of a bed-stead. -Comp.
-करः, करिकः, -कारः, -कारिकः   a runner, courier, an express. [Kau.A.2.1.]
-त्राणम्   an armour for the legs.
-पथः   A foot-path. गङ्घापथश्चतुष्पादस्त्रिपादं च गृहान्तरम् Brahmāṇḍa P., part 1, second अनुषङ्गपाद. Ch.7.5.115.-बलम् 'Strength of the shanks', running away किमन्यत् । जङ्घाबलमेव M.3 (between 19th and 2th verses.)

Shabda-Sagara

जङ्घा  f.  ( -ङ्घा) The leg.
E. जन् to be born, जङ्घ substituted for the radical, and अच् aff. जङ्घन्यते कुटिलं गच्छति गत्यर्थकस्य हन्तेः कौटिल्ये यङ्लुकि अच् पृषो० .

ROOTS:

जन् जङ्घ अच् जङ्घन्यते कुटिलं गच्छति गत्यर्थकस्य हन्तेः कौटिल्ये यङ्लुकि अच् पृषो० .

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

See : ऊरुः, पादः