आस्कन्द् [āskand] 1
[P.] To invade, attack; कथमिदानीमुन्मादोप- रागो माधवेन्दुमास्कन्दति
[Māl.9;] आस्कन्दल्लक्ष्मणं बाणैः
[Bk.17.82.] To step over, tread; चयमास्कन्दति भस्मनां जनः
[Ki.2.2.] To depend or hang on (as the Vedāṅgas on the Vedas).
To jump, leap.
आस्कन्दः, _न्दनम् An attack, assault; assailling; utraging; परवनिता ˚प्रगल्भस्य
[Ve.2.] विविधास्कन्दनाकाक्ङ्क्षी ...
[Śiva. B.31.68.] Ascending, mounting; treading, stepping over; चरणास्कन्दननामिताचलेन्द्रः
[Ki.13.18.] Reproach, abuse.
The walk of a horse.
An assailant
Battle, war.
Drying.
Effacing destroying. आस्कन्दनं तिरस्कारे रणे संशोषणेऽपि च Medinī.