अवलीळा

महाराष्ट्र शब्दकोश

क्रि.वि.  
सहज ; लीलेनें ; सुलभपणें . रामनाम जपसीं जरी अंतरीं । अवलिळा तरसी भवसागरीं ॥ जे जे जगीं अप्राप्त वस्त । ते ते लाधे अवलीळा ॥ - मुआदि ४० . ६६ . हरि म्हणे ते वेळां । मी बाळक होईन अवलीला । परि मज सत्वर गोकुळा । नेऊनिया घालावें ॥ - ह ३ . १६६ . श्रीपादें उठवूनि अवलीळा । सांगती गौप्य अवधारा । - गुच ११ . ९४ . [ सं . अवलीलया ] - स्त्री . खेळ ; लीला ; कसरत ; उड्या वगैरे . तार्किकांचियां वज्रसांखळा । कीर्ती खांबीं नाळीची अवलिळा ॥ - शिशु २५ . [ सं . अव + लीला ]