अर्वन्

{ arvan }

A Sanskrit English Dictionary

अर्वन्  mfn.  mfn. running, quick (said of अग्नि and इन्द्र), [RV.]
low, inferior, vile, [Uṇ.]
अर्वन्  m.  m. a courser, horse, [RV.]; [AV.]; [ŚBr.] N. of इन्द्र (See before), [L.]
one of the ten horses of the moon, [L.]
अरावन्   a short span, [L.] ( cf..)

The Practical Sanskrit-English Dictionary

अर्वन् [arvan] a.  a. [ऋ-वनिप्]
Going, moving, running.
Mean, unworthy, censurable (गर्ह्य [Uṇ.4.112;] कुत्सित 5.54). m. (अर्वा, अर्वन्तौ, अर्वन्तः &c.)
A horse; चित्रध्वजपताकाग्रैरभेन्द्रस्यन्दनार्वभिः [Bhāg.1.75.11;] अर्वासुरान् [Bṛi. Up.1.1.2.] श्लथीकृतप्रग्रहमर्वतां व्रजाः [Śi.12.31.]
An epithet of a horse or its driver.
One of the ten horses of the moon.
Indra.
A short span (गोकर्णपरिमाण).
ती A mare.
A bawd, procuress.
A nymph. -Comp.
-वसुः   one of the principal seven rays of the Sun.
-वाहः   A horseman; आगच्छन् गुरुतरगर्वमर्ववाहैः [Śiva. B.24.64.] and 25.9.