अरण

{ araṇa }

महाराष्ट्र शब्दकोश

 न. आरण्यक म्हणून जो वेदाचा भाग आहे त्यास भिक्षुक लोक चुकीनें म्हणतात . [ सं . आरण्यक ]
 न. ( भिक्षुकांत रुढ ). आरण्यक ; ग्रंथाचा एक भाग . उदा . ऐतरेय आरण्यक . तैत्तिरीय आरण्यक ; बृहदारण्यक . इ . ( सं .)

A Sanskrit English Dictionary

अरण  mfn.  1. mf( ई)n. (√ ऋ), foreign, distant, [RV.]; [AV.]; [ŚBr.]
अरण  n.  n. (only for the etym. of अरणि) the being fitted (as a piece of wood), [Nir.]
a refuge, [BhP.]
अ-रण  mfn.  2. mfn. without fighting (as death i.e. natural death), [Bhaṭṭ.]

ROOTS:

अ रण

The Practical Sanskrit-English Dictionary

अरण [araṇa] a.  a. (-णी f.) Ved.
Departed, gone away; belonging to others, strange, unusual, foreign; distant, remote (opp. स्व, नित्य or अमा); (Sāy. grieved, sorry दुःखित, अरममाण); inimical, hostile, (with whom one is not on speaking terms).
Not fighting.
णम् Moving, going.
Entering into, being inserted.
A refuge; विभेति यस्मादरणं ततो नः [Bhāg.6.9.21.]