अद्वय

{ advaya }

महाराष्ट्र शब्दकोश

वि.  द्वैतविरहित ; एकरुप ; अभेद . तें आपणचि अद्वय ब्रह्म । - ज्ञा ५ . ९६ .
०युक्ति  स्त्री. अद्वय - अद्वैत तत्त्वज्ञान पध्दति . किं प्रेमरसावरुन भक्ति । निरपेक्षावरुन वरति । किं पावला अद्वय युक्ति । सहपश्चात्ताप त्यागें जाणिजे ।
०वादी वि.  अद्वैतवादी ; सर्व वस्तू एकचित्स्वरुप आहेत असें मानणारा ; बुध्द . [ सं . ]

A Sanskrit English Dictionary

अ-द्वय  mfn.  mfn. not two without a second, only, unique

ROOTS:

अ द्वय

अ-द्वय  m.  m. N. of a बुद्ध

ROOTS:

अ द्वय

अ-द्वय  n.  n. non-duality, unity

ROOTS:

अ द्वय

identity (especially the identity of ब्रह्म, with the human soul or with the universe, or of spirit and matter)
the ultimate truth.

The Practical Sanskrit-English Dictionary

अद्वय [advaya] a.  a. [नास्ति द्वयं यस्य]
Not two.
Without a second, unique; sole; अद्वयं ब्रह्म Ved. Sūtra.
-यः [अद्वयं विज्ञानाभेदः पदार्थानाम् अस्त्यस्य वादकत्वेन अस्त्यर्थे अच्]  N. N. of Buddha-यम् [न. त.] Non-duality, unity, identity; especially of Brahman and the universe, or of spirit and matter; the highest truth. -Comp.
-आनन्दः = अद्वैतानन्दः   q. v.-वादिन् (= अद्वैत˚) one who propounds the identity of spirit and matter or of Brahman and the universe (सर्वमेव वस्तु चित्स्वरूपं नान्यदतो द्वितीयमस्ति इति यः प्रतिपादयति) 2. Buddha; Jina; षडभिज्ञो दशबलोऽद्वयवादी विनायकः [Ak.]

Shabda-Sagara

अद्वय  m.  ( -यः) A Bauddha.
E. अ neg. द्वय two.

ROOTS:

अ द्वय