दीप् [dīp] 4 Ā. (दीप्यते, दीप्त; freq. देदीप्यते)
To shine, blaze, (fig. also); सर्वैरुस्रैः समग्रैस्त्वमिव नृपगुणैर्दीप्यते सप्तसप्तिः
[M.2.12;] तरुणीस्तन एव दीप्यते मणिहारावलिरामणीयकम्
[N.2.] 44;
[Bk.2.2;] [R.14.64;] [H. Pr.46.] To burn, be lighted; सोऽयमग्निः परेण मृत्युमतिक्रान्तो दीप्यते
[Bṛi. Up.1.3.12.] यथा यथा चेयं चपला दीप्यते
[K.15.] To glow, be inflamed or excited, increase (fig. also); वन्येतरानेकप- दर्शनेन पुनर्दिदीपे मददुर्दिनश्रीः
[R.5.47;] [Bk.15.88;] [Śi.2.71.] To be fired with anger; आसाद्य वाचं स भृशं दिदीपे
[Ki.3.55.] To be illustrious. -Caus. (दीपयति-ते)
To kindle, set on fire, inflame; अयं हि मां दीपयतेऽद्य वह्निः
[Rām.2.43.21.] To illuminate, light, irradiate; वृन्दावनान्तरमदीपयदंशुजालैः (इन्दुः)
[Gīt.7;] [U.1.42.] To excite, raise.
To adorn, grace; अवयवदीपितमण्डन- श्रियस्ताः
[Ki.1.1.]