तुंबा

हिन्दी (hindi) WN

   See : तितलौकी, तूँबा

A dictionary, Marathi and English

   Trowsers of a large or loose make. 6 A low and spreading bush. The flowers are offered to Shiva, and the leaves are used medicinally, Ipomœa turpethum. Grah. See दुधाणी. 7 Usually तुंबारा.

Aryabhushan School Dictionary

  m  The long white gourd. The vessel made of it. The nave of a wheel.

मराठी (Marathi) WN

 noun  साधू लोक पाणी ठेवण्यासाठी वापरतात ते दुध्या भोपळा पोकळ करून सुकवून त्याचे केलेले भांडे   Ex. साधू महाराजांनी आपल्या तुंब्यातले पाणी तहानेल्या वाटसरूला दिले

ONTOLOGY:

मानवकृति (Artifact) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

तुंबडी

Wordnet:

ben তুম্বা

guj તુંબીપાત્ર

hin तूँबा

kan ಕಮಂಡಲು

kas اَلہٕ کھۄکٕھر

mal കമണ്ടലു

ori ତୁମ୍ବା ତୁମ୍ବୀ

tam கமண்டலம்

urd تمبا , تمبی

 noun  ज्यातून आंसाची टोके बाहेर पडतात तो चाकाचा मध्य   Ex. बैलगाडीचा लाकडी तुंबा मोडला.

ONTOLOGY:

मानवकृति (Artifact) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

ben হাব

guj હબ

hin हब

kok हब

ori ନାଭି

pan ਹੱਬ

san नाभिः

urd ہب

   See : दुध्या भोपळा, द्रोणपुष्पी

महाराष्ट्र शब्दकोश

  पु. १ बंधारा ; बांध ; पाणी अडविण्याचे साधन . २ अडविल्यामुळे सांचलेले पाणी . ३ ( ल . ) तुंबलेले सांचलेले काम . ४ तुंबून रहावयाची अवस्था ; एकत्र सांठणे ; तुंबणे ( पाण्याचे ). ५ पाणी इ० तुंबावे म्हणून मोरी इ० छिद्रांत घालावयाचा बोळा . ६ अवष्टंभ ; अवरोध ; सांकळ ( रक्ताचे ) रक्ताचा भलत्याच ठिकाणी तुंबारा होऊन त्यामुळेच ते मृत्यु पावतात . - ब्रावि ६५ . ७ प्रतिबंध नाहीसा झाल्यामुळे , एक तोंड पडल्यामुळे ( रक्त पाणी इ० चा ) सवेग चालणारा मोठा प्रवाह . ( क्रि० लागणे ; धरणे ; फुटणे ; सुटणे ; सोडणे ). रक्ताचा तुंबारा लागून रक्तबंबाळ झाले .
  पु. १ शस्त्राचा , हत्याराचा दांडा ज्यांत बसवितात ती जागा . २ कुदळ , खोरे , कुर्‍हाड इ० चा मागला भाग ; माथा . ३ चाकाचा मध्य . यांतून आसाची टोंके बाहेर निघतात . [ का . तुंबु ]
  पु. तुमान ; विजार ; चोळणा . तुंबा किनखापी - वाडसमा १ . ३५ . [ फा . तुंबान ]
  पु. एक लहान झाड . याची फुले शंकरास वाहतात . पाने औषधी आहेत . यास शेतवड , शेतकुंभा व गुमा असेहि म्हणतात . शेतवड पहा . [ का . तुंबे ]
  पु. १ लांबोडा पांढरा भोपळा ; दुध्या भोपळा ; कुंड्या भोपळा . २ या भोपळ्याचे केलेले पात्र ; पेला .
  पु. भोपळा ; गलबताचा नांगर टाकला कीं खुणेंकरितां बांधलेला भोपळा . - आंघळ . ३७ . ९ .
०सोडणे   पुष्कळ रक्त , पाणी वगैरे एकदम सुटल्यामुळे वाहू लागणे . तुंबाडा सोडल्यासारखे तोंड वार्‍यास देऊं नये . [ तुंबणे ]