आख्या

{ ākhyā }

हिन्दी (hindi) WN

   See : व्याख्या, ख्याति

A dictionary, Marathi and English

   Renown, fame, celebrity. 2 Popular talk or rumor. 3 S A name or an appellation.

Aryabhushan School Dictionary

  f  Renown. A name. A rumour.

महाराष्ट्र शब्दकोश

  स्त्री. 
   कीर्ति ; ख्याति ; प्रसिध्दि . मोठ्या आख्येच्या रुपवती स्त्रिया सुध्दां - व्हेनिसचा व्यापारी ११ .
   लोकापवाद ; जनवार्ता ; गप्प ; बातमी ; कंडी .
   अभिधान ; पदवी ; नांव .
   कथा ; आख्यायिका ; हकीकत . [ सं . आ + ख्या ]

नेपाली (Nepali) WN

   See : व्याख्या

A Sanskrit English Dictionary

आ-√ ख्या    1. P. ( impf. -अख्यत्) to behold, [RV. iv, 2, 18];

( fut. p. -ख्यास्य॑त्; perf. 3. pl. -चख्युः)

to tell, communicate, inform, declare, announce, [ŚBr. xiii, xiv]; [Mn.]; [MBh.] &c.;

to call (with two acc.), [Ragh. x, 22] :

Pass. -ख्यायते, to be named or enumerated, [ŚBr.];

to be called, [ŚBr. x, xiv] :

Caus. P. (2. sg. -ख्यापयसि) to make known, declare, [MBh. i, 7485] :

Ā. ( Pot. -ख्यापयेत) to cause to tell, [AitBr.]; [ŚāṅkhŚr.]

ROOTS:

आ √ ख्या

आ-ख्या  f.  2. f. ( ifc. f( आ)., [Kathās.]; [Sāṃkhyak.]) appellation, name, [Prāt.]; [Pāṇ.]; [Mn. vii, 157, &c.]

ROOTS:

आ ख्या

-संख्या   (= ) total amount, [Mn. ii, 134]; [MBh. iii, 12831] ( cf. [Hariv. 515]), and xv, 671

ROOTS:

संख्या

   appearance, aspect, [R. vii, 60, 12]

The Practical Sanskrit-English Dictionary

आख्या [ākhyā]   2 [P.]
   (a) To tell, say, inform, communicate, narrate (usually with dat. of person); इमानि शुक्लानि यजूंषि वाजसनेयेन याज्ञवल्क्येनाख्यायन्ते [Bṛi. Up.6.5.3.] ते रामाय वधोपायमाचख्युर्विबुधद्विषः [R.15.5,41,71,93;12.42,] 91; आख्याहि मे को भवानुग्ररूपो [Bg.11.31,18.63;] [Me.1;] [Ms.8.224,9.73,] [Y.1.66,2.65;] sometimes with gen. of person; आख्याहि भद्रे प्रियदर्शनस्य [Pt.4.15;] केनाहं तवा- ख्यातः Mb. (b) To declare, announce, signify; धनुर्भृतोऽ- प्यस्य दयार्द्रभावमाख्यातम् [R.2.11.]
   To call, denominate, name; सुवर्णबिन्दुरित्याख्यायते [Māl.9;] [R.1.21,] [Ms.4.6.]
   To look at, count; to recite (Ved.). -Caus. (ख्यापयति)
   To cause to tell or narrate.
   To declare.
आख्या [ākhyā]   [आ-ख्यायते अनया; आख्या-अङ् [P.III.3.16] ]
   A name, appellation; किं वा शकुन्तलेत्यस्य मातुराख्या [Ś.7,7.33;] पश्चादुमाख्यां सुमुखी जगाम [Ku.1.26;] तपाख्यया भुवि पप्रथे [R.15.11] become known by that name; often at the end of compounds meaning 'named' or 'called'; अथ किमाख्यस्य राजर्षेः सा धर्मपत्नी [Ś.7;] रघुवंशाख्यं काव्यम् &c.
   Appearance, aspect; न हि तस्य विकल्पाख्या या च मद्वीक्षया हता [Bhāg.11.18.37.]
   Beauty, splendour; वृसीषु रुचिराख्यासु निषेदुः काञ्चनीषु ते [Rām.7.6.12.]

Shabda-Sagara

आख्या  f.  ( -ख्या) A name or appellation.
    E. ख्या to say, आङ् prefixed, अङ् and टाप् fem. affs.

ROOTS:

ख्या आङ् अङ् टाप्

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

   See : कथय, कथ्, कथ्, नामधेयम्