मराठी मुख्य सूची|मराठी साहित्य|बालसाहित्य|बाल गीते| संग्रह २|
माझ्या तांबडया मातीचा लाव...

बालगीत - माझ्या तांबडया मातीचा लाव...

शब्दातून निसर्गाशी खेळताना सूर्य, चंद्र, तारे, वारे मुलांचेचे सवंगडी होतात.


माझ्या तांबडया मातीचा लावा कपाळाला टिळा

याच मातीत राबतो, बाप माझा साधाभोळा.

माझ्या तांबडया मातीत घाम गाळते माउली

उरी वात्सल्याचा झरा देते मायेची सावली

तिच्या कृपाकटाक्षात भेटे विठ्‌ठल सावळा.

याच तांबडया मातीनं आज केलं मला मोठं

तिचे करती स्तवन सदोदित माझे ओठ

रोज हात जोडोनिया धूळ लावतो कपाळा.

काय सांगू मी, माझ्या मातीची थोरवी

माय तान्हुल्या बाळाला घास भाताचा भरवी

तसा घास वात्सल्याचा देते माती ही आगळा.

माझ्या तांबडया मातीला लक्ष तीर्थाचे महत्‍त्व

याच धुळीतून जागे होते माणसाचे सत्‍त्व

येतो दाटून उरात अंतरंगी भाव भोळा.

N/A

References :

कवी - सूर्यकांत चव्हाण

Last Updated : December 26, 2007

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP