अध्याय ८४ वा - श्लोक ४६ ते ५०

नेदुर्मृदङ्गपटहशङ्खभेर्यानकादयः । ननृतुर्नटर्तक्यस्तुष्टुवुः सूतमागधाः ।
जगुः सुकण्ठ्यो गन्धर्व्यः सङ्गीतं सहभर्तृकाः ॥४६॥

मखमंडपीं मंगळतुरें । शंखभेरीमृदंगगजरें । काहळाप्रमुख सप्तस्वरें । मंजुळमधुरें वाजती पैं ॥२७॥
दीर्घघोषें गजदुंदुभी । पटहढक्के गोमुखक्षोभीं । कर्णे तुतारें शृंगें उभीं । बाकें बुरंगें बहुसाल ॥२८॥
नटनर्तकी नृत्य करिती । सूत मागध बिरुदें पढती । बंदिजन विविधस्तविती । वंशावळीप्रशंसक ॥२९॥
सुललितकंठाच्या गंधर्वीं । संगीतशास्त्रप्रवीण सर्वीं । सभर्तृका तिये पर्वीं । गाती सर्वी सर्वत्र ॥३३०॥
तानमानें आलापिती । करनर्तनें भाव दाविती । चपळ चार्वंगी चमकती । रंग भरिती रसकुशला ॥३१॥
इत्यादि मंघळघोषगजरीं । वसुदेवातें मुनीश्वरीं । अभिषेकिलें कोणे परी । तें अवधारीं कुरुवर्या ॥३२॥

तन्मभ्यविञ्चद्विधिवदक्तमभ्यक्तमृत्विजः । पत्नीभिरष्टादशभिः सोमराजैवोडुभिः ॥४७॥

यथाविधि वसुदेवातें । समस्तऋत्विज मिळोनि तेथें । अभिषेकिते जाले निरुते । पत्न्यांसहित अठराही ॥३३॥
नेत्र अंजनें अक्त केले । शरीर नवनीतें माखिलें । पत्न्यावेष्टित अभिषेचिलें । तें चंद्रीं उपमिलें जातसे ॥३४॥
तारावेष्टित शोभे शशी । तेंवि वसुदेव स्वपत्न्यांसीं । शोभता जाला तेजोराशी । पूर्णकळांसीं अकलंक ॥३३५॥
तदुपरि कैसा दीक्षित जाला । तें अवधारीं जातसे कथिला । सावध करूनि कुरुनृपाळा । अर्थ बोधिला तो ऐका ॥३६॥

ताभिर्दुकूलवलयैर्हारनूपुरकुण्डलैः । स्वलङ्कृताभिर्विबभौ दीक्षितोऽजिनसंवृतः ॥४८॥

दिव्याम्बरीं मंडित वनिता । पदभूषणीं नूपुरयुक्ता । वलयमुद्रिकाहारान्विता । सर्वाभरणीं विराजती ॥३७॥
मौळ वेणिका श्रवण घ्राण । बाहु मणिबंध अंगुळी जाण । कंठ हृदय मध्य चरण । उचिताभरणीं विलसती ॥३८॥
ऐशा अष्टादश अंगना । सालंकृता सभूषणा । तिहीं सहित दीक्षाग्रहणा । करिता जाला वसुदेव ॥३९॥
कृष्णाज्नें परिवेष्टित । यज्ञविभवें परिशोभित । सर्व वनितांसीं दीक्षित । जाला निश्चित हरिजनक ॥३४०॥

तस्यार्त्विजो महाराज रत्नकौशेयवाससः । ससदस्या विरेजुस्ते यथा वृत्रहणोऽध्वरे ॥४९॥

तयाचे ऋत्विज तिये मखीं । हेमरत्नाभरणीं चोखी । कौशेयपीताम्बरसुवेधी । सुष्ठुसंतोषें विराजती ॥४१॥
सदस्यें सहित ऋत्विजगण । वस्त्राभरणीं मंडित पूर्ण । शतमखसदनीं वृत्रहण । विराजमान तत्तुल्य ॥४२॥
महाराज कौरवनृपति । ऐसा दीक्षित वृष्णिपति । जाला तेथ बळश्रीपति । कैसे शोभती तें ऐक ॥४३॥

तदा रामश्च कृष्णश्च स्वैः स्वैर्बन्धुभिरन्वितौ । रेजतुः स्वसुतैर्दारैर्जीवेशौ स्वविभूतिभिः ॥५०॥

चराचरात्मक जितुके जीव । त्यांचे ईश बळकेशव । यज्ञप्रसंगीं सबंधु सर्व । शोभते जाले सकुटुम्ब ॥४४॥
आपुले आपुले बंधु सखे । जिवलग गोत्रज सुहृद असिके । कन्यापुत्रवनिताप्रमुखें । निजैश्वर्यें विराजती ॥३४५॥
अणिमादिक अष्टविभूति । महाविभूती लक्ष्मी सती । सादर परिचर्ये तिष्ठती । तिहीं शोभती हरिहरवत् ॥४६॥