पूर्वमेघ - श्लोक २१ ते २५
महाकवी कालिदास यांच्या मेघदूत काव्याचे मराठी समवृत्त व समश्लोकी भाषांतर.
(२१) आपृच्छस्व प्रियसखममुं तुङ्गमालिङ्गय शैलं
वन्धै: पुंसां रघुपतिपदैरङ्कितंमेखलासु ।
काले काले भवति भवतो यस्य संयोगमेत्य
स्नेहव्यक्तिश्चिरविरहजं मुञ्चतो बाष्पमुष्णम् ॥
(२२) मार्गं तावच्छृणु कथयतस्त्वत्प्रयाणानुरूपं
संदेशं मे तदनु जलद श्रोष्यसि श्रोत्रपेयम् ।
खिन्न: खिन्न: शिखरिषु पदं न्यस्य गन्तासि यत्र
क्षीण: क्षीण: परिलघु पय: स्रोतसां चोपभुज्य ॥
(२३) अद्रीचें हा शिखर हरितो, काय हो ! आजि वारा ।
ऐशा भावें तुज चकितशा देखती सिद्धबाला ॥
स्थाना सोडी वरनिचुल या, उत्तरे धांव मार ।
दिङ्नागांचे पथिं चुकवुनी चंडशुंडाप्रहार ॥
(२४) रत्नें सारीं जणुं वितळुनी ओतिलें रम्य रूप ।
वल्मीकाग्रांतुनि वरि उठे, अर्धसें इंद्रचाप ॥
शोभा तेणें, वपु बहु तुझी पाविजे श्यामला जे ।
गोपालाची जणुं विनटली मूर्ति बर्हें सतेजें ॥
(२५) तूं शेतीचा प्रभव गणुनी, योषिता ग्रामवासी ।
प्रेमें पीती नयनिं तुजला, नेणत्या भ्रूविलासीं ॥
सीरोत्क्षेपें नवसुरभिता मालभूमीस वेंघें ।
कांहीं मागें वळुनि मग तूं उत्तरे चाल वेगें ॥
N/A
References : N/A
Last Updated : November 11, 2016
TOP