കിഴങ്ങ്

മലയാളം (Malayalam) WN

 noun  കഴമ്പുള്ളതും നാരില്ലാത്തതും.   Ex. പുരാതന കാലത്ത് മുനിമാര്‍ കിഴങ്ങ്, ഫലങ്ങള്‍ മുതലായവ തിന്നാണ് കഴിഞ്ഞിരുന്നത്.

HYPONYMY:

ഉരുളകിഴങ്ങു് ചേന. ഉള്ളി. കാരറ്റ്. റാഡിഷ് വെളുത്തുള്ളി ബീറ്റ്രൂട്ട് മധുരക്കിഴങ്ങ്. ചേമ്പ്. മുള്ളങ്കി. സൂഥനി മധുരക്കിഴങ്ങ് മുഖാലു സ്വല്പതരുവിന്റെ കിഴങ്ങ് ഗരാടൂ മഹാമേദ കാട്ടുരുളക്കിഴങ്ങ് കാട്ടുകിഴങ്ങ്

ONTOLOGY:

प्राकृतिक वस्तु (Natural Object) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

കന്ദം

Wordnet:

asm কন্দ

bd बेदर

guj કંદ

hin कंद

kan ಗೆಡ್ಡೆ ಗೆಣಸು

kas موٚنٛڈ

mar कंद

mni ꯃꯔꯥ

ori କନ୍ଦ

pan ਕੰਦ

san कन्दमूलम्

tam கிழங்கு

tel దుంపలు

urd قند