श्मशानम्

{ śmaśānam }

The Practical Sanskrit-English Dictionary

श्मशानम् [śmaśānam]   [श्मानः शवाः शेरतेऽत्र शी-आनच् डिच्च [Tv.] ]
   A cemetery, a burial or burning ground; राजद्वारे श्मशाने च यस्तिष्ठति स बान्धवः Subhāṣ.
   An oblation to deceased ancestors. -Comp.
-अग्निः   the fire of a burning ground.
-आलयः   a cemetery.
-गोचर a.  a. frequenting burning grounds; श्मशानगोचरं सूते बाह्यानामपि गर्हितम् [Ms. 1.39.]
-निवासिन्, -वर्तिन्, -वासिन्  m. m. a ghost.
-भाज्, -वासिन्  m. m. epithets of Śiva.
-वाटः   an enclosure of the cemetery; [Kau.A.2.4;] [Māl.5.]
-वेश्मन्  m. m.
   an epithet of Śiva.
   a spirit, ghost.
-वैराग्यम्   temporary despondency, momentary renunciation of the world as at the sight of a cemetery.
-शूलः, -लम्   an impaling stake in a cemetery; श्मशानशूलस्य न यूपसत्क्रया [Ku.5.73.] -साधनम् performance of magical rites in a cemetery to acquire control over ghosts.

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

 noun  शवदाहस्थानम्।   Ex. तान्त्रिकः श्मशाने साधनां करोति।

ONTOLOGY:

भौतिक स्थान (Physical Place) ➜ स्थान (Place) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

पितृवनम् शतानकम् दाहसरः अन्तशय्या पितृकाननम्

Wordnet:

asm শ্মশান

bd गोथैसालि

ben শ্মশান

guj સ્મશાન

hin श्मशान

kan ಸ್ಮಶಾನ

kas شَمشان

kok मसंड

mal ശ്മശാനം

mar स्मशान

mni ꯃꯪ

nep श्मशान

ori ଶ୍ମଶାନ

pan ਮੜੀ

tam மயானம்

tel స్మశానము

urd مردے کو جلانے کی جگہ