वोवसा

महाराष्ट्र शब्दकोश

  पु.  वसा ; व्रत ; नेम . माझे अधिष्ठान घरी । आणि वोवसे आनाचे करी । - ज्ञा ११ . ८१६ ; - दा ७ . ९ . २३ . [ सं . उप + आस् ‍ ; प्रा . उवास ; म . वसा ] वोवसणें - व्रत घेणे ; ओवसणे पहा . गौर वोवसली . वोवसी - वि . वसा घेतलेला ; व्रतस्थ . कां वाण धाडिजे घरा । वोवसीयाचे । - ज्ञा १७ . २८६ ; - एभा २३ . ३१९ .
  पु. 
   ( बायकी ) स्वतः लावून घेतलेला नेम , व्रत . ( क्रि० घेणे ; होणे ).
   ( क . ) वाण ( संक्रांतीचे ); सुघड . [ सं . उप + आस - उपासना ] वसाळी , वसोळी - स्त्री . वसा पूजणारी , व्रत पाळणारी स्त्री .