वृह्

{ vṛh }

A Sanskrit English Dictionary

वृह्    a or बृह्, cl. 6. P. ( xxviii, 57"> [Dhātup. xxviii, 57]) बृह॑ति;

वृह॑ति ( pf. बबर्ह, वव॑र्ह; fut. वर्क्ष्यति, वर्हिष्यति; वर्ढा, वर्हिता; aor. बर्हीत्, अवृक्षत्; ind.p. व्रिढ्वा, वर्हित्वा, वृ॑ह्य, बर्हम्, व॑र्हम्; Ved. inf. वृहस्:

Pass. वृह्यते; aor. वर्हि),

to tear, pluck, root up ( without a prep. only with मूलम्, [TS.]; [Āpast.]) :

Caus. बर्ह॑यति ( see नि-√ बृह्) :

Desid. विवृक्षति, विवर्हिषति Gr.:

Intens. वरीवर्ढि, वरीवृह्यते, ib.
वृह्    b see √ 1. 2. बृह् &c.

The Practical Sanskrit-English Dictionary

वृह् [vṛh] वृहत् [vṛhat] वृहतिका [vṛhatikā]    वृहत् वृहतिका see बृह्, बृहत् and बृहतिका.

Shabda-Sagara

वृह्   r. 1st cl. ( वर्हति) also (इ)वृहि(वृंहति)
   1. To grow or increase.
   2. (In [Page686-b+ 60] the second form only,) To roar, as a wild beast. ( वृंहते) To grow, &c.
   r. 1st and 10th cls. ( वृंहति वृंहयति-ते)
   1. To speak.
   2. To shine. (ऊ) वृहू
   r. 6th cl. ( वृहति) To make any effort or exertion.