भिक्षा [bhikṣā] [भिक्ष्-अ]
Asking, begging, soliciting वृत्ते शराव- संपाते भिक्षां नित्यं यतिश्चरेत्
[Ms.6.56.] Anything given as alms, alms; भवति भिक्षां देहि.
Wages, hire.
Service.
A means of subsistence अपेतक्लमसंतापाः सुभिक्षाः सुप्रतिश्रयाः
[Rām.2.92.6.] -Comp.
-अटनम् wandering about begging for alms; रुद्रो येन कपालपाणिपुटके भिक्षाटनं कारितः
[Bh.2.95.] (-नः) a beggar, mendicant.
-अन्नम् food obtained by begging, alms.
-अयनम् (णम्) = भिक्षाटन q. v.
-अर्थिन् a. a. begging for alms or charity. (-m.) a beggar.
-अर्ह a. a. worthy of alms, a fit object of charity.
-अशनम् the food obtained by begging; भिक्षाशनं तदपि नीरसमेकवारम्
[Bh.3.19.] -आशिन् a.
living on alms; भिक्षाशी जनमध्य- संगरहितः
[Bh.3.86.] dishonest.
-आहारः begged food;
[Bh.3.144.] -उपजीविन् a. a. living on alms, a beggar.-करणम् asking alms, begging.
-चरः, -चारः a beggar or mendicant.
-चरणम्, -चर्यम्, -चर्या wandering about begging for alms.
-पात्रम् a begging-bowl, an alms-dish; so भिक्षाभाण्डम्, भिक्षाभाजनम्.
-भुज् a. a. living on alms.
-माणवः a young beggar (used as a term of contempt);
[P.VI.2.69] com.
-वासस् n. n. a beggar's dress.
-वृत्तिः f. f. living by begging, a mendicant's life.