बळि

महाराष्ट्र शब्दकोश

पुस्त्री .
बलि पहा . देवतेस अर्पण करावयाची वस्तु ( पशु इ० ). ( क्रि० देणें ). बळी नेदूनि आम्हासी । हे जाऊं पाहती पूर्ण पदासी । - एभा ४ . १५४ .
( ल . ) आहुति ; होम . जीववधें साधूनि बळी । भूत . प्रेत कुळें मैळीं । - ज्ञा १७ . ८० .
 पु. कर ; पट्टी . इतरांची काय कथा ? जे देणार त्रिखर्व बळि बा गा । - मोसभा ३ . ३१ . [ सं . बलि ]
०देणें   भक्ष्य म्हणून अर्पण करणें . तुका म्हणे बळी । जीव दिला पायांतळीं । - तुगा ९९१ .
०पडणें   क्रि . भक्ष्यस्थानीं पडणें ; नाश पावणें ; मरणें .
०चा   - वि . ( कर . ) मुर्दाड .
बकरा   - वि . ( कर . ) मुर्दाड .
०दान   प्रतिपदा - बलिदान , बलिप्रतिपदा पहा .
०राणा  पु. ( बायकी ) प्रसूतीच्या अकराव्या दिवशीं विटाळ फिटल्यावर पाटावर काढलेल्या तांदुळाच्या दोन बाहुल्यांची पूजा करुन ती सुवासिनीच्या ओटींत घालण्याचा विधि .
०हरण  न. 
भूतयज्ञ ; देवतांस रोज भूमीवर दिलेल्या भाताच्या मंडलाकार आहुती ( वैश्वदेवाच्या आहुति कुंडांतील अग्नींत टाकतात व या भुईवर विशिष्ट क्रमानें घालतात ).
( ल . ) पोथीच्या समासाभोंवती टिप्पणीवजा किंवा चुकांच्या शुद्धीकरणार्थ लिहून सर्व पोथी चिताड करणें . ( क्रि० घालणें ). [ सं . बलिहरण ]
०घालणें   क्रि . पोथी , पुस्तक चिताड करुन ठेवणें ]