धर्म्य [dharmya] a. a. [धर्मादनपेतः-यत्]
Consistent with law, duty or religon, lawful, legal; यो यस्य धर्म्यो वर्णस्य
[Ms.3.22;] 25-26.
Religious (as an act); क्रियाणां खलु धर्म्याणां सत्पत्न्यो मूलकारणम्
[Ku.6.13.] Just, righteous, fair; धर्म्याद्धि युद्धाच्छ्रेयोऽन्यत्क्षत्रियस्य न विद्यते
[Bg.2.31;] 9.2;
[Y.3.44;] धर्म्यासु कामार्थयशस्करीषु
[Bk.1.9.] Legitimate.
Usual.
Endowed with particular qualities, as तद्धर्म्य; धर्म्यमणुमेतमाप्य Kaṭh.1.2.13.
Relating to Dharma; अध्येष्यते च य इमं धर्म्यं संवादमावयोः
[Bg.18.7.] -Comp.
-विवाहः a legal marriage; cf.
[Ms.3.26.]