उपेक्ष् [upēkṣ] 1 Ā.
To neglect, overlook, disregard, connive at; किमात्मनिर्वादकथामुपेक्षे
[R.14.34;] उपेक्षते यः श्लघ- लम्बिनीर्जटाः
[Ku.5.47.] To let escape or let go; नोपेक्षेत क्षणमपि राजा साहसिकं नरम्
[Ms.8.344.] To quit, abandon.
To despise, slight.
To notice, consider, have regard to; एवमुच्चावचानर्थान् प्राहुः ते उपेक्षितव्याः
[Nir.] To look at, regard, perceive; प्रासादस्था हपुपैक्षत
[Nala.22.5.]