अपोह् [apōh] 1 U. [अप-उह् or ऊह्] To remove, drive or push away, dispel, take away, destroy; स हि विघ्नान- पोहति
[Ś.3.1;] कुसुमानि...प्रभवन्त्यायुरपोहितुं यदि
[R.8.44,54;] पूर्वमुत्सवमपौहदुत्सवः (उत्तरः) 19.5 pushed away, displaced, supplanted; मनसिजरुजं सा वा दिव्या ममालमपोहितुम्
[V.3.1;] अकिञ्चिदपि कुर्वाणः सौख्यैर्दुःखान्यपोहति
[U.2.19] Removes;
[Bk.17.83;15.119;] [Ms.8.414,11.18;] कल्पनाया अपोढः कल्पनापोढः
[P.II.1.38] Sk. removed from, or beyond imagination
To heal, cure (as illness).
To avoid, give up, leave; सर्वान् रसानपोहेत
[Ms.1.86;] पञ्चवठ्यां ततो रामः...अनपोढस्थितिस्तस्थौ
[R.12.31] not leaving (the path of) propriety.
To deny; स्थाप्यतेऽपोह्यते वा चेत्
[S. D.73.] To reason, argue by way of opposing a statement.