समुद्रकुक्षिः

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

 noun  सागरस्य सः भागः यः तिसृभिः दिग्भिः भूम्या परिवेष्टितः।   Ex. एषा नौका बङ्गाल नाम्नः अखातस्य मार्गेण गच्छति।

HOLO COMPONENT OBJECT:

सागरः

HYPONYMY:

मेक्सिको अखातम् खम्भातम् बङ्गाल अखातम् अनूपः

ONTOLOGY:

प्राकृतिक वस्तु (Natural Object) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

पुटभेदः वङ्कः समुद्रवङ्कः

Wordnet:

asm উপসাগৰ

bd लैथोसा

ben খাড়ী

guj ખાડી

hin खाड़ी

kan ಉಪಸಾಗರ

kas سٔدرٕ کھۄن

kok खाडी

mal ഉള്ക്കടല്‍

mar उपसागर

mni ꯁꯃꯨꯗꯔ꯭ꯒꯤ꯭ꯍꯟꯖꯤꯟꯕ꯭ꯃꯐꯝ

nep खाडी

ori ଉପସାଗର

pan ਖਾੜੀ

tam விரிகுடா

tel అఖాతం

urd خلیج

 noun  समुद्रवङ्कात् अपि समुद्रस्य लघुः भागः ।   Ex. मम नगरं समुद्रकुक्षेः तटे अस्ति ।

ONTOLOGY:

प्राकृतिक वस्तु (Natural Object) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

आवर्तः

Wordnet:

hin आखात

kas آکھات

mar आखात