|
पु. १ झणाटा ; सपाटा ; सोसाटा ; जोराचा आवाज ( वारा , पाऊस , गारा , वणवा , धपाटा , उकळी वगैरेच्या आवाजासारखा ). ( क्रि० बसणें ; लागणें ; बसवणें ; लावणें ; मारणें ). २ आवेश ; जोर ; सपाटा ; तडाखा ; ( लिहिणें , पाठ म्हणणें , गाणें , वाद करणें , वगैरेचा ). ३ सणसणाट ; दणदणाट ; टणत्कार ; दणका ( बंदुकीची गोळी , बाण , दगड , धनुष्यें वगैरेच्या आवाजांचा ). ४ याच अर्थी जोर , आवेश , तीव्र वेग वगैरे दाखविणारे तडाखा झपाटा , भराटा , भरका वगैरे सर्व शब्द तत्तद्विशिष्ट ध्वनीवरून बनलेले आहेत . - पु . किंवा वि . १ फार मोठा ; जबर ; राक्षसी ; अवाढव्य ; अफाट ; बेफाम ; विस्तीर्ण ; दांडगा ; प्रचंड ( पर्वत , खडक , वृक्ष , इमला , गलबत , हत्ती , नाग , मनुष्य वगैरे ). उदा० सनाटा बाजार , देश , शेत , रान , गांव , व्यापार , सावकारी वगैरे ). २ भरपूर , मुबलक , रेलचेल पीक , बहार . रागाचा सनाटा - पु . रागाचा झपाटा , आवेश , उमाळा वगैरे . ( क्रि० येणें ). [ घ्व . ] सनाटून - क्रिवि . झपाटून ; जोरानें ; तीव्रतेनें ; झपाटयानें ; आवेशानें ; दणकून ; झणझणून ; सणसणून .
|