सगराचें नगर अन् नगराचें सगर बनणें

मराठी वाक्संप्रदाय - वाक्यप्रचार

( व.) [ सगर = पाऊलवाट. मनुष्य अथवा ढोर अनेकदां एका अरुंद वाटेनें गेलें म्हणजे जी खुणेची वाट पडते तिला सगर म्हणतात.] ज्या जागीं आज केवळ सगर मात्र दिसतो व रहदारी नसते त्या जागीं कांहीं योगायोगा मुळें कालांतरानें शहर वसतें
त्याच्या उलट आज जेथें भरभराटलेलें शहर असतें तेथील वैभव गेलें, व्यापार धंदा बसला म्हणजे शहर नामशेष होतें व रान वाढून त्यांतून एखादा सगर मात्र दृग्गोचर होतो. परिस्थितीच्या प्रभावामुळें उच्चनीच दशा प्रत्येक ठिकाणाला येत राहतात.