व्यभि [vyabhi] भी [bhī] चारः [cārḥ] (भी) चारः 1 Going away from, deviation, leaving the right course, following improper courses; मन्त्रज्ञमव्यस- निनं व्यभिचारववर्जितम्
[H.3.16;] मां च योऽव्यभिचारेण भक्तियोगेन सेवते
[Bg.14.26;] Transgression, violation; व्यभिचारेण वर्णानाम् (... जायन्ते वर्णसंकराः)
[Ms.1.24.] Error, crime, sin.
Separableness.
Infidelity, faithlessness (of a wife or husband), unchastity; व्यभिचारात्तु भर्तुः स्त्री लोके प्राप्नोति गर्ह्यताम्
[Ms.5.164;] वाङ्मनःकर्मभिः पत्यौ व्यभिचारो यथा न मे
[R.15.81;] [Y.1.72.] An anomaly, irregularity, exception (to a rule).
(In logic) A fallacioushetu, the presence of the hetu without the sādhya; हेतोः साध्याभाववद्वृत्तित्वं व्यभिचारः
[Tarka. K.] Absence (अभाव); अन्योऽन्यतोऽस्मिन् व्यभिचारतो मृषा नित्ये परे ब्रह्मणि केवले शिवे
[A. Rām.7.5.32.] -Comp.
-कृत् a. a. committing adultery.-विवर्जित a. free from extravagance or debauchery.