व्यभि

{ vyabhi }

The Practical Sanskrit-English Dictionary

व्यभि [vyabhi] भी [bhī] चारः [cārḥ]   (भी) चारः 1 Going away from, deviation, leaving the right course, following improper courses; मन्त्रज्ञमव्यस- निनं व्यभिचारववर्जितम् [H.3.16;] मां च योऽव्यभिचारेण भक्तियोगेन सेवते [Bg.14.26;]
Transgression, violation; व्यभिचारेण वर्णानाम् (... जायन्ते वर्णसंकराः) [Ms.1.24.]
Error, crime, sin.
Separableness.
Infidelity, faithlessness (of a wife or husband), unchastity; व्यभिचारात्तु भर्तुः स्त्री लोके प्राप्नोति गर्ह्यताम् [Ms.5.164;] वाङ्मनःकर्मभिः पत्यौ व्यभिचारो यथा न मे [R.15.81;] [Y.1.72.]
An anomaly, irregularity, exception (to a rule).
(In logic) A fallacioushetu, the presence of the hetu without the sādhya; हेतोः साध्याभाववद्वृत्तित्वं व्यभिचारः [Tarka. K.]
Absence (अभाव); अन्योऽन्यतोऽस्मिन् व्यभिचारतो मृषा नित्ये परे ब्रह्मणि केवले शिवे [A. Rām.7.5.32.] -Comp.
-कृत् a.  a. committing adultery.-विवर्जित a. free from extravagance or debauchery.