विप्रलम्भः [vipralambhḥ] 1 (a) Deceiving, deceit, tricking, disappointment; विप्रलम्भोऽयमत्यन्तं यदि स्युरफलाः क्रियाः
[Mb.3.] 31.28; विप्रलम्भोऽपि लाभाय सति प्रियसमागमे
[Ki.11.27.] (b) Delusion; अतिक्लमिता खलु प्रियसखी अनेनानुकूलविप्रलम्भेन
[Māl. 6.] Especially, deceiving by false statement or by not keeping promises; विप्रलम्भकृत्रिमप्रेमसहजसौहार्दवेदिनं तं विद्येश्वरं सबहुमानं विससर्ज
[Dk.1.5.] Quarrel, disagreement.
Disunion, separation, disjunction.
The separation of lovers; शुश्रुवे प्रियजनस्य कातरं विप्रलम्भपरिशङ्किनो वचः
[R.19.18;] [Ve.2.12.] (In Rhet.) The feeling or sentiment of love in separation, one of the two main kinds of शृङ्गार (opp. संभोग); अपरः (विप्रलम्भः) अभिलाष- विरहेर्ष्याप्रवासशापहेतुक इति पञ्चविधः
[K. P.4;] यूनोरयुक्तयोर्भावो युक्तयोर्वाथवा मिथः । अभीष्टालिङ्गनादीनामनवाप्तौ प्रहृष्यते । विप्रलम्भः स विज्ञेयः
-उज्जवलमणिः; cf.
[S. D.212] et seq.