वाग्मिन्

{ vāgmin }

प्राचीन चरित्रकोश

वाग्मिन् n.  (सो. पुरू.) एक राजा, जो पुरुराजा के पौत्र मनस्यु के तीन पुत्रों में से एक था । इसकी माता का नाम सौवीरी था । इसके अन्य दो भाईयों के नाम सुभ्रू एवं संहनन थे [म. आ. ८९.७] ।

A Sanskrit English Dictionary

वाग्—मिन्  mfn.  a mfn. See below.

ROOTS:

वाग् मिन्

वाग्मिन्  mfn.  b mfn. speaking well, eloquent, [ŚBr.]; [Lāṭy.]; [MBh.] &c.
speaking much, loquacious, talkative, wordy, [L.]
वाग्मिन्  m.  m. a parrot, [L.]
N. of बृहस्-पति or the planet Jupiter, [L.]
of a son of मनस्यु, [MBh.]

The Practical Sanskrit-English Dictionary

वाग्मिन् [vāgmin] a.  a. [वाच् अस्त्यर्थे ग्मिनिः चस्य कः तस्य लोपः; cf. [P. V.2.124] ]
Eloquent, oratorical.
Talkative.
Verbose, wordy. -m.
An orator, an eloquent man; अनिर्लोडितकार्यस्य वाग्जालं वाग्मिनो वृथा [Śi.2.27,19;] [Ki. 14.6;] [Pt.3.87.]
 N. N. of Bṛihaspatī.
 N. N. of Viṣṇu.
A parrot.

Shabda-Sagara

वाग्मिन्  mfn.  ( -ग्मी-ग्मिनी-ग्मि)
1. Loquacious, talkative, speaking much. 2. Speaking well, oloquent.
 m.  ( -ग्मी) A name of VRIHASPATĪ.
E. वाच् speech, ग्मिनि aff.; hence also वागिमन् .

ROOTS:

वाच् ग्मिनि वागिमन् .