|
पुस्त्री .
भोंवती आच्छादन ; आवरण , मढण ( कपड्याचे , कातड्याचे , चिखलाचे , रंगाचे ).
स्त्री. घेर ; परिघ ; वेढा .
उष्ण वार्‍याची झळ ; तसेंच थंड वार्‍याचा बाधक झपाटा , झोड . ( हिं . लपाट ).
हल्ला ; धाड ( साथीची इ० ) ( क्रि० येणे ).
साथ ; सार्वत्रिक आजार .
भाषणाची धूर्तपणाची हातोटी ( आंतील डावपेंच , वस्तुस्थिति कळूं नये अशी ). सारवासारव करण्याची कला . ( क्रि० मारणे ). त्याची अशी कांही बोलण्याची लपेट आहे की , वर शंका करावयास अवसरच सांपडत नाही .
लटपट ; कावा .
ढब ; धाटणी ; पद्धत ( लिहिणे , बोलणे इ . ची ).
पदर ; पट्टी . [ सं . लिप ; हिं . लपैट ] लपेटणी - स्त्री . गुंडाळणे ; वेष्टण ; लेप देणे . [ लपेटणे ] लपेटणे - क्रि .
गुंडाळणे ; वेष्टणे ; झांकून टाकणे .
सभोवती वेष्टणे ; गुंडाळणे . [ लपेटना ] लपेटा - पु .
आच्छादन ; मढण ( कपड्याचे , कातड्याचे , चिखलाचे , रंगाचे ). अडुळशाचा पाला एका पानांत घालून त्याचा पुडा तयार करुन त्याचे भोंवती शेणाचा लपेटा देऊन फुपाट्यांत भाजावा .
ज्याच्या भोंवती सोन्याची किंवा रुप्याची तार गुंडाळलेली आहे अशा कांचेच्या बांगड्या . अरे कासारा , या मुलीचे हातांत लपेटाच भर . [ लपेट ; हिं . लपेटवा ] लपेटी - स्त्री . ( विरु . ) लपेट अर्थ ६ पहा . लबाडीचा व्यवहार ; लटपट . ( वाप्र . ) लपेटी खाली - लपेटून नेणे - लपेटी मारुन साधून नेणे ; गुप्तता राखून वेळ मारुन नेणे ; सारवासारव करणे . लपेटी , लपेटीचा - वि .
लटपटीचा ; लबाडीचा .
गूढ ; गुप्त . ( भाषण , काम , मनुष्य ). [ लपेट ]
०लपेटीदार वि. लपेटी असलेले ( अक्षर , भाषण ).
|