|
रिष् 1. (cf. √ रिश्) cl. 1. 4. P. (xvii, 43 and xxvi, 120">[Dhātup. xvii, 43 and xxvi, 120] v.l. ) रेषति or रि॑ष्यति (ep. also रिष्यते; aor. रीढ्वम्, [TĀr.] अरिषत्Subj. रिषाथ, p. रीषत्, [RV.] ; अरेषीत्Gr. ; fut. रेषिता, रेष्टा, ib., रेषिष्यति, ib.; inf. रेषितुम्, or रेष्टुम्, ib.; Ved. inf. रिषे॑, रिष॑स्), |