प्रजन

{ prajanḥ }

प्राचीन चरित्रकोश

प्रजन n.  (सो. ऋक्ष.) एक राजा, जो मत्स्य के अनुसार कुरु राजा के पॉंच पुत्रों में से कनिष्ठ था ।

A Sanskrit English Dictionary

प्र-°जन  n.  m. begetting, impregnation, generation, bearing, bringing forth (rarely n.), [Mn.]; [MBh.]

ROOTS:

प्र °जन

one who begets, generator, progenitor, [BhP.]

The Practical Sanskrit-English Dictionary

प्रजनः [prajanḥ]   1 Impregnating, begetting, generating, production; अप्रमोदात् पुनः पुंसः प्रजनं न प्रवर्तते [Mb.13.46.4;] [T. Up.1.9.1;] [Ms.3.61;9.61.]
The impregnation of cattle.
Bringing forth, bearing; प्रजनार्थं स्त्रियः सृष्टाः [Ms.9.96.]
A generator, progenitor; प्रजनश्चास्मि कन्दर्पः [Bg.1.28.]
The generative organ; प्रजने च प्रजापतिम् (सन्निवेशयेत्) [Ms.12.121.]
प्रजनः [prajanḥ]  f. f. The vulva (Ved.).

Shabda-Sagara

प्रजन  mn.  ( नः-नं)
1. Impregnating, begetting.
2. Impregnation or pregnancy of cattle in general.
3. The season for a cow's taking the bull, &c.
 m.  ( -नः)
1. A progenitor, an impregnator.
2. Bringing forth, bearing.
E. प्र before, जन् to be born, घञ् aff.

ROOTS:

प्र जन् घञ्