धुर

{ dhurḥ }

हिन्दी (hindi) WN

noun  जमीन की माप जो बिस्वे का बीसवाँ भाग होता है   Ex. किसान ने एक धुर में सब्ज़ियाँ लगा दी और बाकी में गेहूँ ।

ONTOLOGY:

() ➜ माप (Measurement) ➜ अमूर्त (Abstract) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

बिस्वांसी धूर

See : ऊपरी भाग, भाग, चिनगारी, उँगली, धुरी, पृथ्वी, धन-दौलत, गंगा नदी, मजबूत, जुआ, बोझ, खूँटी, दुरुस्त, बीच

महाराष्ट्र शब्दकोश

वि.  अढळ , निश्चित . [ सं . ध्रुव ]
 स्त्री. धुरी ; बैल जोतास वाहण्याचा काळ , वर्ष वगैरे ' बैल किती धुराचा असेल ? पाठीवर थाप मारून तर पहा .' - खेस्व ६५ . ( सं . धू ; धुरा )
 पु. १ गांवची अथवा शेताची मर्यादा अगर सीमा . २ प्रमुख ; पुढारी ; सेनापति ; धुरंधर . धुर रणी होय विन्मुख । तेव्हांचि त्याचे काळे मुख । - एरुस्व १२ . ५६ . पडतां देखोनि मुख्य धुर । - मुवन ३ . ३३ . - स्त्री . १ गाडीचे जूं . चला जाऊं रे सामोरे । पुढे भेटो विठ्ठला धुरे । - तुगा ६८१ . २ अग्रभाग . पडली देखतां मुख्य धूर । - रावि ३१ . २१३ . [ सं . धूर ] धुरकरी - पु . ( खा . ) गाडी हांकणारा . धुरखीळ - स्त्री गाडीच्या दांडीच्या शेवटास लांकडाची जी खीळ घालतात ती . [ धुर + खीळ ]

A Sanskrit English Dictionary

धुर  m.  m. yoke, pole, burden, peg of the axle ( esp. ifc.), [MBh.] &c.
धुर  mfn.  mfn. having anything as chief (foremost) part or ingredient, distinguished by ( ifc.), [Bālar. i, 11]

The Practical Sanskrit-English Dictionary

धुरः [dhurḥ]   (At the end of comp.)
A yoke, pole.
Burden.
A pin at the end of an axle &c.; see धुर्.