|
क्षि 1.cl. 1. P. क्ष॑यति (2. du. क्ष॑-यथस् or क्षय्°, 2. pl. क्ष॑यथा; Subj. 1. क्ष॑यत् or क्षयत्, vi, 23, 10 and vii, 20, 6; x, 106, 7">[RV. vi, 23, 10 and vii, 20, 6; x, 106, 7] ; pr. p. क्ष॑यत्), to possess, have power over, rule, govern, be master of ( gen. ), [RV.] ; ([ cf. Gk. κτάομαι.]) क्षि 2.cl. 2. 6.P. क्षे॑ति, क्षिय॑ति; (3. du. क्षित॑स्, 3. pl. क्षियन्ति; Subj. 2. sg. क्षयत्, 2. sg. क्ष॑यस्, 3. du. क्षयतस्, 1. pl. क्ष॑याम; pr. p. क्षिय॑त्; aor. Subj. क्षेषत्; fut. p. क्षेष्य॑त्), to abide, stay, dwell, reside ( used especially of an undisturbed or secret residence), [RV.] ; to remain, be quiet, [AV.] ; [ŚBr.] ; to inhabit, [TBr. iii] ; to go, move ( क्षि॑यति), ii, 14">[Naigh. ii, 14] ; [Dhātup.] : Caus. ( Impv. 2. sg. क्षय॑या; Subj. क्षेपयत्) to make a person live quietly, iii, 46, 2 and v, 9, 7">[RV. iii, 46, 2 and v, 9, 7] ; ([ cf. Gk. κτίζω.]) क्षि f. 3.f. abode, [L.] going, moving, ---10--- क्षि 4.cl. 1. P. क्षयति (only once, iv, 6, 14">[R. iv, 6, 14] ) cl. 5. P. क्षिणोति (---12--- ; [Mn.] ; ---14--- &c.; 1. sg. क्षिणो॑मि, [VS.] for °णा॑मि of [AV.] ) cl. 9. P. क्षिणा॑ति (3. pl. क्षिण॑न्ति; perf. 3. du. चिक्षियतुर्, [Kāś.] on 77 and 7-4, 10">[Pāṇ. 6-4, 77 and 7-4, 10] ), to destroy, corrupt, ruin, make an end of ( acc. ), kill, injure, [RV.] ; ---20--- &c.: pass. क्षीय॑ते ( xii, 5, 45">[AV. xii, 5, 45] ; 3. pl. क्षी॑यन्ते, 62, 12">[RV. i, 62, 12] ; aor. Subj. क्षेष्ट [ iv, 34, 8">---23--- ] or क्षायि, ---24--- ; Cond. अक्षेष्यत, [ŚBr. viii] ), |