कंठ दाटणें

मराठी वाक्संप्रदाय - वाक्यप्रचार

एकाएकी अतिशय दुःख किंवा आनंद याचा उमाळा आला असतां कंठ अवरुद्ध होऊन त्‍यांतून शब्‍द बाहेर पडत नाही, अशी अवस्‍था होणें
गळा दाटून येणें
गहिवरून येणें. ‘सांगूं जातां मुखानें। तों कंठ आला भरून।’-नव २२.४५. ‘दासाकडे हनुमंत पाहे। तो गहिवरे कंठ दाटला हे’-सवि २.८५.