आशिस्

{ āśis }

A Sanskrit English Dictionary

आशिस्  f.  1. f. asking for, prayer, wish, [RV.]; [AV.]; [VS.]; [TS.]; [ŚBr.] &c.
   blessing, benediction
   wishing for any other, [R.]; [Ragh.]; [Kum.]; [Śak. &c.]
   a particular medicament
आशिस्   (for 2. See s.v.)
आशिस्  f.  2. f. a serpent's fang
आशिस्   (for 1. See आ-√ शास्.)

The Practical Sanskrit-English Dictionary

आशिस् [āśis]  f. f. (˚शीः, ˚शीर्भ्याम् &c.) [आशास्-क्विप्, अत इत्वम्] A blessing, benediction. (It is thus defined: वात्सल्याद्यत्र मान्येन कनिष्ठस्याभिधीयते । इष्टावधारकं वाक्यमाशीः सा परिकीर्तिता.) आशिस् is sometimes distinguished from वर, the former being taken to be merely an expression of one's good wishes which may or may not be realised; while a वर is a boon which is more permanent in character and surer of fulfilment; cf. वरः खल्वेष नाशीः [Ś.4;] आशिषो गुरुजन- वितीर्णा वरतामापद्यन्ते [K.291;] अमोघाः प्रतिगृह्णन्तावर्ध्यानुपदमाशिषः [R.1.44,11.6;] [Ku.5.76,7.47.]
   Act of bestowing a blessing upon others.
   A prayer, wish, desire; जगच्छरण्यस्य निराशिषः सतः [Ku.5.76,] [Bg.4.21,6.1.]
   A serpent's fang (cf. आशी).
   One of the eight chief medicaments (वृद्धि). -Comp.
-उक्तिः, -वादः, -वचनम् (आशीर्वादः   &c.) a blessing, benediction, expression of a prayer or wish; आशीर्वचनसंयुक्तां नित्यं यस्मात् प्रकुर्वते [S. D.6;] [Ms.2.33.]
-विषः (आशीर्विषः)   'having poison in its fangs', a snake.

Shabda-Sagara

आशिस्  f.  ( -शीः)
   1. Blessing, benediction, bestowing or wishing, a bles- sing upon others.
   2. A serpent's fang.
    E. आङ् before शास् to rule, क्विप् affix, and आ is changed to इ.

ROOTS:

आङ् शास् क्विप् आ इ