अनुयुज् [anuyuj] 7 A.
To ask, question; किं वस्तु विद्वन्गुरवे प्रदेयं त्वया कियद्वेति तमन्वयुङ्क्त
[R.5.18;] अन्वयुङ्क्त गुरुमीश्वरः क्षितेः 11.62; स्वजनस्य वार्तमयमन्वयुङ्क्त च
[Śi.13.68.] To examine (as an accused), put on trial; प्राङ्विवाकोऽनुयुञ्जीत विधिनानेन सान्त्वयन्
[Ms.8.79,259.] To impart or give, as instruction.
To order, enjoin.
To select as husband.
To request, beg; धार्तराष्ट्रं सहामात्यं स्वयं समनुयुङ्क्ष्महे
[Mb.5.72.3.]