अंहस् [aṃhas] n. n. अंहः ˚हसी &c. [अम् असुन् हुक् च
[Uṇ.4.212,] अमति गच्छति प्रायश्चित्तेन]
A sin; सहसा संहतिमंहसां विहन्तुम्...अलं
[Ki.5.17;] कृतः कृतार्थोऽस्मि निबर्हितांहसा
[Śi.1.29;] leaving one's religion or duty (स्वधर्मत्याग); लोभोऽनृतं चौर्यमनार्यमंहः
[Bhāg. 1.17.32.] Trouble, anxiety, care; युयोतन नो अंहसः
[Rv. 8.18.1] [cf. अघ, आगस्; Gr. akhos.]. ˚मुच् a. freeing from distress; अंहोमुचे प्रभरे
[YV.]