வாய்

தமிழ் (Tamil) WN

 noun  உடலில் உண்பதற்கும், பேசுவதற்குமான உறுப்பு.   Ex. வாய் அதிகம் பேசாதே

HYPONYMY:

அலகு

MERO COMPONENT OBJECT:

பல் அண்ணம் பல்ஈறு உதடு நாக்கு

ONTOLOGY:

शारीरिक वस्तु (Anatomical) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

asm মুখ

ben মুখ

guj મોઢું

hin मुँह

kan ಬಾಯಿ

kas ٲس , چونٛٹھ

kok तोंड

mal വായ

mar तोंड

mni ꯆꯤꯟ

nep मुख

ori ମୁଁହ

pan ਮੂੰਹ

tel నోరు

urd منھ , دہن ,

 noun  பாத்திரம் முதலியவற்றின் உள்ளே இடுவதற்கான திறந்த பகுதி   Ex. பானை வாயை மறக்காமல் தட்டை வைத்து மூடு.

ONTOLOGY:

भाग (Part of) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

bd खुगा

kas گوٚل

mal വായ

 noun  மனிதன் அல்லது விலங்கு, பறவை, பூச்சி போன்றவை உண்பதற்கும் மனிதன் பேசுவதற்குமான உறுப்பு   Ex. அவன் முணுமுணுக்கும் நபரின் வாயிலே அடித்து விட்டான்

ONTOLOGY:

शारीरिक वस्तु (Anatomical) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

ben মুখ

kan ಮುಖ

kas چونٛٹھ , ٲس

san मुखम्

tel నోరు

urd منھ

 noun  உணவை அனுபவித்து உண்ணக்கூடிய பகுதி   Ex. நான் ஏழு வாய்களுக்கு உணவளிக்கவேண்டி இருக்கிறது

ONTOLOGY:

व्यक्ति (Person) ➜ स्तनपायी (Mammal) ➜ जन्तु (Fauna) ➜ सजीव (Animate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

kas ٲس , یَڑ

pan ਮੂੰਹ

tel ముఖం

urd منھ , پیٹ , شکم