नान्दी [nāndī] [नन्दन्ति देवा अत्र नन्द्-घञ् पृषो˚ वृद्धिः ङीप्]
Joy, satisfaction, delight.
Prosperity; ततो राजकुले नान्दी संजज्ञे भूयसा पुनः
[Mb.12.82.66.] Praise of a deity at the commencement of a religious rite or observance.
Particularly, the benedictory verse or verses recited as a sort of prologue at the beginning of a drama, benediction; आशीर्वचनसंयुक्ता नित्यं यस्मात् प्रयुज्यते । देवद्विजनृपा- दीनां तस्मान्नान्दीति संज्ञिता ॥ or देवद्विजनृपादीनामाशीर्वचनपूर्विका । नन्दन्ति देवता यस्यां तस्मान्नान्दीति कीर्तिता ॥
Loud noise of a dozen drums; L. D. B. -Comp.
-करः see
-नान्दिन्. -निनादः, -नादः, -रवः a shout of joy or rejoicing; नान्दीनादप्रभृति हि कृतं मङ्गलं तैस्तदानीम्
[Mv.2.4.] (v. l.)-पटः the lid or cover of a well.
-मुख a. a. (the class of manes or deceased ancestors) to whom the नान्दीमुख- श्राद्ध is offered. (-खम्), ˚श्राद्धम् a Śrāddha ceremony performed in memory of the manes, preliminary to any festive occasion such as marriage &c. (-खः) the cover or lid of a well. (-खी) a female ancestor entitled to a share in the above Śrāddha.
-वादिन् m. m.
the speaker of a prologue to a drama.
a drummer.-श्राद्धम् see
-नान्दीमुखम् above.