उज्झ् [ujjh] 6 P. (उज्झति, उज्झाञ्चकार, उज्झितुम्, उज्झित]
To abandon, leave, quit; सपदि विगतनिद्रस्तल्पमुज्झाञ्चकार
[R.5.75;] तत्क्षणोज्झितवृक्षकम्
[R.1.4,51;] आतपायोज्झितं धान्यम् Mb. exposed to the sun.
To avoid, escape from; उदये मदवाच्यमुज्झता
[R.8.84;] [Śi.1.63.] To emit, give out, drop or pour down; अविरतोज्झितवारिविपाण्डुभिः
[Ki.5.6;] [Śi.4.63.]