श्रीगणेशाय नमः ॥
चिन्मयानंदरुपाय जनार्दनस्वरुपिणे । स्वप्रकाशाय शुद्धाय आचार्यास नमोऽस्तु ते ॥१॥
मायातीताय नित्याय मायागुणप्रकाशिने । व्यक्ताव्यक्तस्वरुपाय आचार्याय नमोऽस्तु ते ॥२॥
ॐ नमो जी जगदगुरु । न दिसोनी जगदाकारु । देखिला तरी संहारु । नमोडितां करिसी ॥३॥
परी घडमोडी दोन्ही । नाहीं करणें तुजलागुनी । यालागीं नमुनी । रहावें स्थिर ॥४॥
तंव नमू हे विचारितां । वेगळा पडे थिता । तरी नमावया आतां । कवण हेतु ॥५॥
उथळलिया भरतें । स्वयें भरी तरीयातें । त्या सिंधूच्या ऐसें अद्वैतें । नमावया द्वैत म्यां केलें ॥६॥
सिंधूच्या बोहटचढीं । तरीयाची वाढीमोडी । तैसी नमावया परवडी । तुझीचि तूतें ॥७॥
तैसे तुझ्या पूर्णपणीं । असोनि नबाणे धणी । ह्नणोनी गावया तुझ्या गुणीं । लांचावलो मी ॥८॥
छंद पडे वाचा । तैं तूं भेटसी साचा । भेटुनी कीर्तनाचा । लाविसी चाळा ॥९॥