आर्य केकावली - ८१ ते १००

केकावली हे उत्कृष्ट वीणाकाव्य तसेच ध्वनीकाव्य आहे. केकावलीतील मुख्य रस भक्ति असून करून रस त्याचा अंगभूत आहे.


परि भावे गुण गाता प्रसन्न होतोस तू असे ठावे ।

जाले सज्जनसंगे, प्रेम कसे ते मनात सांठावे ? ॥८१॥

शाहणपणे न रिझसी, मूर्खपणे न खिजसी, भले म्हणती; ।

प्रेमळ भलताहि असो, करिसी त्याची स्वसेवकि गणती ॥८२॥

होसी प्रसन्न भावे, देसी सर्वस्व आपुले भजका ।

सत्संगी बसतो मी, न कळे इतुकेहि राघवा ! मज का ॥८३॥

संतांच्या वदने मी आयिकिली बा ! तुजी जयि चरिते ।

त्यजुनि विषय मन केले भरावया गुणसुधा तयीच रिते ॥८४॥

साकेतपते ! रामा ! नाकेशनुता ! त्वदीय गुण गाता ।

हाकेसरिसा येवुनि हा केवळ दीन उद्धरी आता ॥८५॥

चापशरधरा धीरा आपद्‍ग्रस्तासि मज नको विसरू ।

या परम संकटी मी बा ! पदर दुज्यापुढे किती पसरू? ॥८६॥

आधार तू जनाचा, बाधा हरणार एक तू दक्ष ।

साधावया यशाते बा ! धाव, तुला नमस्कृती लक्ष ॥८७॥

जळदनिभा ! बळसिंधो ! खळमथना ! सूर्यकुळमणे ! कृपण !

मी विकळ जाहलो बहु; काय तुजे लोपले दयाळुपन ? ॥८८॥

मज भणगाला वरदा ! वर जरि करुणा करूनि देशील ।

तरि मानवती सज्जनमने जयाला असेचि दे शील ॥८९॥

विश्व तुज्याठायी, तू नामी, ते नाम साधुच्याचि मुखी ।

तत्संग दे मला, मग गुंतेना मी कदापि तुच्छ सुखी ॥९०॥

लक्षापराध घडले, रक्षावे परि तुला शरण आलो; ।

दक्षाध्वहरचिंत्या ! दक्षा ! मी मग्न संकटी जालो ॥९१॥

संग धरुनि विषयांचा भंगचि मन पावले, परी न विटे; ।

साधुसमागमभेषज साधुनि देशील तरिच मोह फिटे ॥९२॥

चित्त अनावर रामा ! वित्तस्त्रीपुत्रचिंतनींचि रते ।

मधुलिप्तक्षुरधारा चाटी ते जीभ तत्क्षणी चिरते ॥९३॥

निपटुनि विषय त्यजिता सुखमुख दृष्टी पडे, झडे ताप; ।

हे सत्य अत्यबाधित तेथे संताप जे स्थळी व्याप ॥९४॥

तनुनिर्वाहापुरता संग धरुनिही अनर्थ मज घडला ।

सावध तर्‍ही निसरड्या मार्गी विचकूनि दात मुख पडला ॥९५॥

शुद्धचरित्रा रामा ! युद्धपटुभुजा ! प्रबुद्धसेव्यपदा ! ।

उद्धवनिधे ! दयाळा ! उद्धरि मजला, नमीन तूज सदा ॥९६॥

शर्वप्रियसच्चरिता ! सर्वजगत्पाळका ! अगा बापा ! ।

पर्वसुधकरकररुचिगर्वहरस्मितमुखा ! हरी तापा ॥९७॥

नाना भये विलोकुनि पावतसे फार फार तनु कंपा; ।

शिर ठेविले पदांवरि, उशिर न लाव, करीच अनुकंपा ॥९८॥

मन हे घातक वेडे विषयव्याळासवे करी क्रीडा ।

पीडाहि पावते, परि सावध नोहे, न ते धरी व्रीडा ॥९९॥

या कोटग्या मनाला विषयी या काय वाटते गोडी ? ।

खोडी तुज्या प्रतापावाचुनिया राघवा ! न हे सोडी ॥१००॥

N/A

References : N/A
Last Updated : August 19, 2012

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP