आर्य केकावली - २१ ते ४०

केकावली हे उत्कृष्ट वीणाकाव्य तसेच ध्वनीकाव्य आहे. केकावलीतील मुख्य रस भक्ति असून करून रस त्याचा अंगभूत आहे.


संकट वारुनि रामा ! निजगुणकीर्तन करावया योजी ।

आपलिया थोरपणे रामा ! मजला स्वकिंकरी मोजी ॥२१॥

तू जरि न पावसी तरि पाचारू संकटांत मी कवणा ? ।

श्रवणारूढ करुनि हे विनती रक्षी मला पदप्रवणा ॥२२॥

सीतापते ! रघुपते ! विश्वपते ! भूपते ! वदान्यपते ! ।

इंद्रादिकीर्ति तुझिया कीर्तिपुढे तुच्छ सर्वथा लपते ॥२३॥

सोडविले सुर सारे रावणकारागृहांतुनी देवा ! ।

जे तत्सेव्यहि त्याची करीत होते तदाग्रहे सेवा ॥२४॥

देवस्त्रीही दासी केल्या होत्या दशानने दुष्टे ।

त्या सोडवूनि त्यांची चित्ते केली तुवांचि संतुष्टे ॥२५॥

गंधर्वी तुज गावे ते त्याणे लाविले निजस्तवना ।

तव नामधारकाते सोडविले त्वा करूनिया अवना ॥२६॥

त्वच्चरणार्चनतत्पर मुनि वनवासी दशाननत्रस्त ।

त्यास सुखविता जाला प्रभो ! तुजा अभयदानपटु हस्त ॥२७॥

त्वद्भक्त शुद्धकर्मा बिभीषण प्राज्ञ रावणे छळिला ।

येता शरण तुला, त्वा ह्रदयी स्वभुजि धरूनि आवळिला ॥२८॥

वाळीने स्त्री हरिली, मारिलही आपणासि या त्रासे ।

सुग्रीव शरण आला तुज, तो त्वां रक्षिला अनायासे ॥२९॥

ब्रह्मांदिकासि दुर्लभ पदरज ज्याचा अलभ्य तू ऐसा ।

शबरी वर्णादिगुने न बरी तिस पावलासि तू कैसा ? ॥३०॥

गुहनाम निषादपती स्वभक्तिसंपन्न त्यास बंधुपणे ।

त्वां मानिले दयाळा ! दासांचे नाशितोसि ताप पणे ॥३१॥

चरणविलोकनतत्पर वानर आप्तांत राघवा ! गणिले; ।

साधुद्वेषी जे जे कुळतरु त्यांचे समूळही खणिले ॥३२॥

गौतमपत्‍नी गिळिली होती जे पापतापशापाही ।

ते उद्धरिली जैसी, मज निजकरुणालवे तशा पाही ॥३३॥

रक्षोभीतीपासुनि गाधिजमख रक्षिला जसा राया ! ।

हो सिद्ध तसा संकट मज दीनाचेहि आज साराया ॥३४॥

दंडकवन खळ मर्दुनि निर्भय केले जसे प्रतापाने, ।

गतभय हा शीघ्र करी, जाला बहु विकळ विप्र तापाने ॥३५॥

आलो म्हणुनि शरण तुज, सहजदयेचाचि पूर्ण सागर तू ।

तुजविण कवणा ठायी तापोपशमार्थ आज सांग रतू ? ॥३६॥

तू बाप माय बंधू धणी सुह्रन्मित्र जानकीजाने ! ।

करुनि दया विलयाला अति सत्वर संकटास माजा ने ॥३७॥

श्रीरामा ! सुखधामा ! पावननामा ! स्वभक्तविश्रामा ! ।

कामारिगीतकीर्ते ! करुणामूर्ते ! नको त्यजू आम्हा ॥३८॥

रामा ! धाव, रघुपते ! धाव, विभो ! धाव, राघवा ! धाव; ।

कौतुक काय पहासी आळविता यापरी तुजे नाव ? ॥३९॥

नाव तुजे नावचि या संसारांभोधिला तरायासी, ।

ते ह्रदयी धरुनीही मी का अद्यापि सांग आयासी ? ॥४०॥

N/A

References : N/A
Last Updated : August 19, 2012

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP