उत्सवाची मागणी - आनुकूल्य मागणी

शुक्रवार ता. २८-११-१९३०
वार्षिक जे तुझे कार्य । जवळी आले दत्तात्रेय ॥१॥
करवोनी घेणे नाथा । आमुच्या हाती श्रीसमर्था ॥२॥
भजन पूजनाचा रंग । करोनि त्यांत करी दंग ॥३॥
भजनांत दंग रहावे । आम्हांमध्ये मिसळावे ॥४॥
आमुच्या देही प्रगटावे । अंतर्बाह्य आम्हां दिसावे ॥५॥
भाव तुमचा प्रगटावा । येवो आम्हां दत्त देवा ॥६॥
आमुचीया उद्धारासी । पापक्षय व्हावयासी ॥७॥
आम्हांलागी वांचवावे । आम्हांलागी खेळवावे ॥८॥
बहुतजन मिळवावे । आनुकूल्य वितरावे ॥९॥
साहित्य सर्व जमवावे । आनंदासी भरते यावे ॥१०॥
देहभान गळवावे । वृत्ती-शून्यत्व करावे ॥११॥
दत्तमय सर्व भासावे । तुमचे रुप आम्हां दिसावे ॥१२॥
तुमच्या रुपी आम्ही लीन । देवा रहावे होऊन ॥१३॥
करवा प्रेमाचे भजन । कीर्तनाचे अनुवादन ॥१४॥
तारि तारि भगवंता । द्त्तमय करी समर्था ॥१५॥
आम्ही दत्तरुप व्हावे । आम्ही दत्ता अनुभवावे ॥१६॥
सकळ विघ्ने व्हावी दूर । आरोग्य द्यावे की निर्धार ॥१७॥
चिंता आम्हां मुळि नसावी । निजकृपे निवारावी ॥१८॥
समर्थ तुम्ही अमुचे धनी । कार्य करा प्रगटोनी ॥१९॥
सुरवर सकळ यावे । साहाय्य आम्हांलागी द्यावे ॥२०॥
ऋषिसंघ येथे लोटावे । निजभक्त येथे आणावे ॥२१॥
जे जे कांही सहाय्यक । तुझे कार्यसिद्धिदायक ॥२२॥
ते ते सर्व दाखवावे । ऐसे नाथजी करावे ॥२३॥
विनायकाची ही आशा । पुरवावी जगदीशा ॥२४॥
==
शनिवार ता. ३०-११-१९३०
उत्सवकार्य तुझे जवळी पातले । शिर हे ठेविले पायांवरी ॥१॥
उत्सवाची सिद्धि देई भगवंता । गुरुराया ताता निजक्रुपे ॥२॥
सकळ विघ्नांते करुनियां दूरी । कार्य निज करी सिद्धनाथा ॥३॥
सर्व पुण्याईते येथे वसवोनी । भाग्या प्रगटवोनी येथे दत्ता ॥४॥
कार्य येथे नाथा निज संपादावे । यशस्वी करावे आम्हां दासां ॥५॥
प्रारब्ध आमुचे सर्व फ़िरवोनी । अनुकुल करोनी दयावंता ॥६॥
सकळ साहाय्य देई आम्हांलागी । धैर्य अंतरंगी देई आम्हां ॥७॥
विजयी करावे आम्हां निजदासां । आम्हां भरवंसा तुझाच की ॥८॥
आम्ही तुझे असो नामाचे धारक । यशाचे गायक दत्तात्रेया ॥९॥
आम्ही तुझे असो चरणसेवक । आम्हांसी कौतुक तुझेच की ॥१०॥
तुझाच की आम्हां सर्वदाच छंद । आम्हांसी आनंद तुझ्यामाजी ॥११॥
आमुचा बडिवार जगी वाढावया । गौरव व्हावया आमुचा की ॥१२॥
सत्यत्व आणावया आमुच्या वाणीला । कार्य हे सिद्धीला नेई दत्ता ॥१३॥
विनायक म्हणे करी उपकार । कार्य सोपस्कार घडवावे ॥१४॥
==
मंगळवार ता. २-१२-१९३०
उत्सव तुझा जवळि आला । पाहिजे तो सिद्ध केला ॥१॥
वारुनियां संकटांला । निज करवीं कार्याला ॥२॥
सहाय्य द्यावे मजलागी । प्रेम द्यावे अंतरंगी ॥३॥
बळ द्यावे संपत्तीचे । बळ द्यावे मनुष्यांचे ॥४॥
बळ द्यावे आनुकूल्याचे । बळ द्यावे ऋद्धिसिद्धिचे ॥५॥
बळ द्यावे समृद्धीचे । बळ द्यावे इच्छापूर्तीचे ॥६॥
वळ द्यावे साधनांचे । बळ द्यावे गौरवाचे ॥७॥
बळ द्यावे संकल्पाचे । बळ द्यावे कवित्वाचे ॥८॥
बळ द्यावे निजकृपेचे । बळ द्यावे दृढइच्छेचे ॥९॥
विनायक म्हणे बळ । मज द्यावे श्री स्नेहाळ ॥१०॥
==
गुरुवार ता. ४-१२-१९३०
उत्सव तुमचा जवळि आला । पाहिजे तो सिद्ध केला ॥१॥
आमुचे प्रिय करण्यासी । हित आमुचे साधण्यासी ॥२॥
स्वामिकार्य करवावे । आम्हांलागी बळ द्यावे ॥३॥
समर्थाचेद आम्ही दास । तैसेच व्हावे आम्ही खास ॥४॥
आम्हांपाशी दैन्य नाही । विपत्ति दु:ख कांही नाही ॥५॥
आम्हां विघ्ने न बाधती । कोण कांही करुं न शकती ॥६॥
प्रतिबंध दूर होतो । आनुकुल्ये प्रगटती ॥७॥
आम्ही जेथे तेथे विजयी । प्रगट देव आमुच्या ह्रदयी ॥८॥
आमुचा सदाच सन्मान । ठावा नाही अपमान ॥९॥
इंद्रचंद्र देव सारे । साहाय्य देती आम्हां त्वरे ॥१०॥
सकळ ब्रह्मांड सहाय । प्रसन्न आम्हां गुरुराय ॥११॥
आमुच्या वैभवासी मिति । नाही कोठे या जगती ॥१२॥
समर्थाचे समर्थदास । आमुची पुरतसे आस ॥१३॥
विनायक म्हणे धरिला । निर्धार हा आम्ही भला ॥१४॥