भक्तवत्सलता - अभंग ३१ ते ३५

३१.
पांडवांचे घरीं । रात्रंदिवस मुरारी ॥१॥
तैंच सखा नामयाचा । एके ठायीं जेवायाचा ॥२॥
त्याच्या उच्छिष्ठाचा ग्रास । जनी हात उचली त्यास ॥३॥
३२.
भूत झालें ऋषि  पोटीं । लावियेलें मृगापाठीं ॥१॥
विश्वामित्रा घाला घाली । पोटीं शकुंतला आली ॥२॥
भगांकित केला । इंद्र भूतानें झडपिला ॥३॥
तेंचि झालें हें भारत । म्हणे जनी केली मात ॥४॥
३३.
दोहीकडे दोही जाया । मध्यें गोरोबाची शय्या ॥१॥
गोरा निद्रिस्थ असतां । कपट करिती त्याच्या कांता ॥२॥
गोरोबाचे दोन्ही हात । आपुल्या ह्रदयावरी ठेवित ॥३॥
जागा झाला योरा भक्त । जनी म्हणे त्या निद्रित ॥४॥
३४.
अहो द्रौपदीच्या बंधू । तारक देवा कृपासिंधू ॥१॥
पांचाळीसी वस्त्रें देत । पुरवितो जगन्नाथ ॥२॥
जनी म्हणे भाग्यवंत । तिच्या भावाचा अंकित ॥३॥
३५.
खांदीऋषि तो चालिला । बळीनें द्वारपाळ केला ॥१॥
ऐसा भक्ता आधिन होसी । त्याच्या वचनें वर्तसी ॥२॥
कष्टी होतां अंबऋषी । त्याचे गर्भवास सोसी ॥३॥
सर्व दु:खासी साहिलें । जनी म्हणे दळण केलें ॥४॥