रूपक - जातें

संसार घन घनदाट । कैं होईल शेवट जातीयाचा ॥१॥
जीव हेंचि जातें कर्म ह्राचि खुंटा । वोढिती बरवंटा चौघीजणी ॥२॥
जातां वैरू वैरणें जंव आहे लहाणे । जातां जाईजणें जाईल जाणा ॥३॥
एकोत्तरशें कौरव वैरिले वैरणा । यांचा पांडावा जाणा तेंचि झालें ॥४॥
नळनीळ मांधाता वैरियले जातां । निमिष न लागतां पीठ झालें ॥५॥
संसाराचा वोढा वोढितां न वोढे । बैस पैलकडे लावीं हात ॥६॥
नामा म्हणे विठोबा दिनाचें माहेर । सदा पंढरपूर गाऊं गीतीं ॥७॥