१ - ८ - आङः अनर्थकस्य ।
२ - ८ - आङः अनर्थकस्य इति वक्तव्यम् ।
३ - ८ - इह मा भूत् ।
४ - ८ - इन्द्रः बाहुभ्याम् आतरत् ।
५ - ८ - तत् तर्हि वक्तव्यम् ।
६ - ८ - न वक्तव्यम् ।
७ - ८ - बहुलग्रहणात् न भविष्यति ।
८ - ८ - आङः अनुनासिकः छन्दसि बहुलम् ।
१ - २६ - किमर्थः चकारः ।
२ - २६ - प्रकृत्या इति एतत् अनुकृष्यते ।
३ - २६ - किम् प्रयोजनम् ।
४ - २६ - स्वरसन्धिः मा भूत् इति ।
५ - २६ - न एतत् अस्ति प्रयोजनम् ।
६ - २६ - ह्रस्ववचनसार्मर्थ्यात् न भविष्यति ।
७ - २६ - भवेत् दीर्घाणाम् ह्रस्ववचनसार्मर्थ्यात् स्वरसन्धिः न स्यात् ।
८ - २६ - ह्रस्वानाम् तु खलु स्वरसन्धिः प्राप्नोति ।
९ - २६ - ह्रस्वानाम् अपि ह्रस्ववचनसामर्थ्यान् स्वरसन्धिः न भविष्यति ।
१० - २६ - न ह्रस्वानाम् ह्रस्वाः प्राप्नुवन्ति ।
११ - २६ - न हि भुक्तवान् पुनः भुङ्क्ते ।
१२ - २६ - न च कृतश्मश्रुः पुनः श्मश्रूनि कारयति ।
१३ - २६ - ननु च पुनःप्रवृत्तिः अपि दृष्टा ।
१४ - २६ - भुक्तवान् च पुनः भुङ्क्ते कृतश्मश्रुः च पुनः श्मश्रूनि कारयति ।
१५ - २६ - सामर्थ्यात् तत्र पुनःप्रवृत्तिः भवति भोजनविशेषात् शिल्पिविशेषात् वा ।
१६ - २६ - ह्रस्वाणाम् पुनः ह्रस्ववचने न किम् चित् प्रयोजनम् अस्ति ।
१७ - २६ - अकृतकारि खलु अपि शास्त्रम् अग्निवत् ।
१८ - २६ - तत् यथा अग्निः यद् अदग्धम् तत् दहति ।
१९ - २६ - ह्रस्वाणाम् अपि ह्रस्ववचने एतत् प्रयोजनम् स्वरसन्धिः मा भूत् इति ।
२० - २६ - कृतकारि खलु अपि शास्त्रम् पर्जन्यवत् ।
२१ - २६ - तत् यथा पर्जन्यः यावत् ऊनम् पूर्णम् च सर्वम् अभिवर्षयति ।
२२ - २६ - इदम् तर्हि प्रयोजनम् ।
२३ - २६ - प्लुतप्रगृह्याः अनुकृष्यन्ते ।
२४ - २६ - इकः असवर्णे शाकल्यस्य ह्रस्वः च प्लुतप्र्गृह्याः च प्रकृत्या ।
२५ - २६ - नित्यग्रहणस्य अपि एतत् प्रयोजनम् उक्तम् ।
२६ - २६ - अन्यतरत् शक्यम् अकर्तुम् ।
१ - १४ - सिन्नित्यसमासयोः शाकलप्रतिषेधः ।
२ - १४ - सिन्नित्यसमासयोः शाकलप्रतिषेधः वक्तव्यः ।
३ - १४ - अयम् ते योनिः ऋत्वियः ।
४ - १४ - प्रजाम् विन्दाम ऋत्वियाम् ।
५ - १४ - वैयाकरणः , सौवश्वः ।
६ - १४ - नित्यग्रहणेन न अर्थः ।
७ - १४ - सित्समासयोः शाकलम् न भवति इति एव ।
८ - १४ - इदम् अपि सिद्धम् भवति ।
९ - १४ - वाप्याम् आस्वः , वाप्यश्वः , नद्याम् आतिः , नद्यातिः ।
१० - १४ - ईषा अक्षादिषु छन्दसि प्रकृतिभावमात्रम् ।
११ - १४ - ईषा अक्षादिषु छन्दसि प्रकृतिभावमात्रम् द्रष्टव्यम् ।
१२ - १४ - ईष अक्षः ।
१३ - १४ - क ईम् अरे पिशङ्गिल ।
१४ - १४ - यथा अङ्गदः ।
१ - ६ - किमर्थम् इदम् उच्यते ।
२ - ६ - ऋति अकः सवर्णार्थम् ।
३ - ६ - सवर्णार्थः अयम् आरम्भः ।
४ - ६ - होतृ ऋश्यः ।
५ - ६ - अनिगन्तार्थम् च ।
६ - ६ - खट्व ऋश्यः , माल ऋश्यः ।
१ - १३ - ऋति ह्रस्वात् उपसर्गात् वृद्धिः विप्रतिषेधेन । ऋति ह्रस्वः भवति इति एतस्मात् उपसर्गात् वृद्धिः भवति विप्रतिषेधेन ।
२ - १३ - ऋति ह्रस्वः भवति इति एतस्य अवकाशः खट्व ऋश्यः , माल ऋश्यः ।
३ - १३ - उपसर्गात् वृद्धेः अवकाशः ।
४ - १३ - विभाषा ह्रस्वत्वम् ।
५ - १३ - यदा न ह्रस्वत्वम् तदा अवकाशः ।
६ - १३ - ह्रस्वप्रसङ्गे उभयम् प्राप्नोति ।
७ - १३ - उपार्ध्नोति , प्रार्ध्नोति ।
८ - १३ - उपसर्गात् वृद्धिः भवति विप्रतिषेधेन ।
९ - १३ - सः तर्हि प्रतिषेधः वक्तव्यः ।
१० - १३ - न वक्तव्यः ।
११ - १३ - उक्तम् तत्र धातुग्रहणस्य प्रयोजनम् ।
१२ - १३ - उपसर्गात् ऋति धातौ वृद्धिः एव यथा स्यात् ।
१३ - १३ - अन्यत् यत् प्राप्नोति तत् मा भूत् इति ।
१ - १८ - उपस्थिते इति उच्यते ।
२ - १८ - किम् इदम् उपस्थितम् नाम ।
३ - १८ - अनार्षः इतिकरणः ।
४ - १८ - सुश्लोका३ इति सुश्लोकेति ।
५ - १८ - अथ वद्वचनम् किमर्थम् ।
६ - १८ - वद्वचनम् प्लुतकार्यप्रतिषेधार्थम् ।
७ - १८ - वद्वचनम् क्रियते प्लुतकार्यप्रतिषेधार्थम् ।
८ - १८ - प्लुतकार्यम् प्रतिषिध्यते ।
९ - १८ - त्रिमात्रता न प्रतिषिध्यते ।
१० - १८ - किम् च इदानीम् त्रिमात्रतायाः अप्रतिषेधे प्रयोजनम् यावता प्लुतकार्ये प्रतिषिद्धे स्वरसन्धिना भवितव्यम् ।
११ - १८ - प्लुतप्रतिषेधे हि प्रगृह्यप्लुतप्रतिषेधप्रसङ्गः अन्येन विहितत्वात् ।
१२ - १८ - प्लुतप्रतिषेधे हि सति प्रगृह्यस्य अपि प्लुतस्य त्रिमात्रतायाः प्रतिषेधः प्रसज्येत ।
१३ - १८ - अग्नी३ इति , वायू३ इति ।
१४ - १८ - किम् च इदानीम् तस्याः अपि त्रिमात्रतायाः अप्रतिषेधे प्रयोजनम् यावता प्लुतकार्ये प्रतिषिद्धे स्वरसन्धिना भवितव्यम् ।
१५ - १८ - न भवितव्यम् ।
१६ - १८ - किम् कारणम् ।
१७ - १८ - अन्येन विहितत्वात् ।
१८ - १८ - अन्येन हि लक्षणेन प्लुतप्रगृह्यस्य प्रकृतिभावः उच्यते प्रगृह्यः प्रकृत्या इति ।
१ - ११ - किमर्थम् इदम् उच्यते ।
२ - ११ - ई३ चाक्रवर्मणस्य इति अनुपस्थितार्थम् ।
३ - ११ - अनुपस्थितार्थः अयम् आरम्भः ।
४ - ११ - चिनु हि३ इदम् ।
५ - ११ - चिनु हीदम् ।
६ - ११ - सुनु हि३ इदम् ।
७ - ११ - सुनु हीदम् ।
८ - ११ - ईकारग्रहणेन न अर्थः ।
९ - ११ - अविशेषेण चाक्रवर्मणस्य आचार्यस्य अप्लुतवत् भवति इति एव ।
१० - ११ - इदम् अपि सिद्धम् भवति ।
११ - ११ - वश३ इयम् , वशेयम् ।
१ - ८ - किमर्थः तकारः ।
२ - ८ - तपरः तत्कालस्य इति तत्कलः यथा स्यात् ।
३ - ८ - न एतत् अस्ति प्रयोजनम् ।
४ - ८ - आन्तर्यतः अर्धमात्रिकस्य व्यञ्जनस्य मात्रिकः भविष्यति ।
५ - ८ - न सिध्यति ।
६ - ८ - ऊठि कृते आन्तर्यतः दीर्घस्य दीर्घः प्राप्नोति ।
७ - ८ - तदर्थम् तपरः कृतः ।
८ - ८ - एवमर्थः तपरः क्रियते ।
१ - ९० - कात्पूर्वग्रहणम् किमर्थम् ।
२ - ९० - कात् पूर्वः यथा स्यात् ।
३ - ९० - संस्कर्ता , संस्कर्तुम् ।
४ - ९० - न एतत् अस्ति प्रयोजनम् ।
५ - ९० - सुट् इति आदिलिङ्गः अयम् करोतिः च ककारादिः ।
६ - ९० - तत्र अन्तरेण कात्पूर्वग्रहणम् कात् पूर्वः एव भविष्यति ।
७ - ९० - अतः उत्तरम् पठति सुटि कात्पूर्ववचनम् अककारादौ कात्पूर्वार्थम् ।
८ - ९० - सुटि कात्पूर्ववचनम् क्रियते अककारादौ कात्पूर्वः यथा स्यात् ।
९ - ९० - सञ्चस्करतुः , सञ्चस्करुः ।
१० - ९० - सुटि कात्पूर्ववचनम् अककारादौ कात्पूर्वार्थम् इति चेत् अन्तरेण अपि तत् सिद्धम् ।
११ - ९० - सुटि कात्पूर्ववचनम् अककारादौ कात्पूर्वार्थम् इति चेत् अन्तरेण अपि कात्पूर्वग्रहणम् सिद्धम् ।
१२ - ९० - कथम् ।
१३ - ९० - द्विर्वचनात् सुट् विप्रतिषेधेन ।
१४ - ९० - द्विर्वचनम् क्रियताम् सुट् इति सुट् भविष्यति विप्रतिषेधेन ।
१५ - ९० - तत्र द्विर्वचनम् भवति इति अस्य अवकाशः बिभिदतुः , बिभिदुः ।
१६ - ९० - सुटः अवकाशः संस्कर्ता , संस्कर्तुम् ।
१७ - ९० - इह उभयम् प्राप्नोति सञ्चस्करतुः , सञ्चस्करुः ।
१८ - ९० - सुट् भवति विप्रतिषेधेन ।
१९ - ९० - द्विर्वचनात् सुट् विप्रतिषेधेन इति चेत् द्विर्भूते शब्दान्तरभावात् पुनः प्रसङ्गः ।
२० - ९० - द्विर्वचनात् सुट् विप्रतिषेधेन इति चेत् द्विर्भूते शब्दान्तरस्य अकृतः सुट् इति पुनः सुट् स्यात् ।
२१ - ९० - द्विर्भूते शब्दान्तरभावात् पुनः प्रसङ्गः इति चेत् द्विर्वचनम् ।
२२ - ९० - सुटि कृते शब्दान्तरस्य अकृतम् द्विर्वचनम् इति पुनः द्विर्वचनम् प्राप्नोति ।
२३ - ९० - तथा च अनवस्था ।
२४ - ९० - पुनः सुट् पुनः द्विर्वचनम् इति चक्रकम् अनवस्था प्रसज्येत ।
२५ - ९० - न अस्ति चक्रकप्रसङ्गः ।
२६ - ९० - न हि अनवस्थाकारिणा शास्त्रेण भवितव्यम् ।
२७ - ९० - शास्त्रतः हि नाम व्यवस्थात् ।
२८ - ९० - तत्र सुटि कृते द्विर्वचनम् ।
२९ - ९० - द्विर्वचनेन अवस्थानम् भविष्यति ।
३० - ९० - अड्व्यवाये उपसङ्ख्यानम् ।
३१ - ९० - अड्व्यवाये उपसङ्ख्यानम् कर्तव्यम् ।
३२ - ९० - समस्करोत् , समस्कार्षीत् ।
३३ - ९० - अभ्यासव्यवाये च ।
३४ - ९० - अभ्यासव्यवाये च उपसङ्ख्यानम् कर्तव्यम् ।
३५ - ९० - सञ्चस्करतुः , सञ्चस्करुः ।
३६ - ९० - किम् उच्यते अभ्यासव्यवाये इति यदा इदानीम् एव उक्तम् द्विर्वचनात् सुट् विप्रतिषेधेन इति ।
३७ - ९० - अविप्रतिषेधः वा बहिरङ्गलक्षणत्वात् ।
३८ - ९० - अविप्रतिषेधः वा पुनः सुटः ।
३९ - ९० - किम् कारणम् ।
४० - ९० - बहिरङ्गलक्षणत्वात् ।
४१ - ९० - बहिरङ्गलक्षणः सुट् ।
४२ - ९० - अन्तरङ्गम् द्विर्वचनम् ।
४३ - ९० - असिद्धम् बहिरङ्गम् अन्तरङ्गे ।
४४ - ९० - एवमर्थम् एव तर्हि कात्पूर्वग्रहणम् कर्तव्यम् कात् पूर्वः यथा स्यात् ।
४५ - ९० - क्रियमाणे अपि वै कात्पूर्वग्रहणे अत्र न सिध्यति ।
४६ - ९० - न हि अयम् कात्पूर्वग्रहणेन शक्यः मध्ये प्रवेशयितुम् ।
४७ - ९० - किम् कारणम् ।
४८ - ९० - आदिलिङ्गः अयम् क्रियते करोतिः च ककारादिः दृष्टः च ल्पुनः आतिदेशिकः करोतिः अककारादिः ।
४९ - ९० - पाक्षिकः अयम् दोषः ।
५० - ९० - कतरस्मिन् पक्षे ।
५१ - ९० - सुड्विधौ द्वैतम् भवति ।
५२ - ९० - अविशेषेण वा विहितस्य सुटः कात्पूर्वग्रहणम् देशप्रक्ल्̥प्त्यर्थम् स्यात् विशेषेण वा विधिः इति ।
५३ - ९० - द्विर्वचनविधौ च अपि द्वैतम् भवति ।
५४ - ९० - स्थाने द्विर्वचनम् स्यात् द्विः प्रयोगः वा द्विर्वचनम् इति ।
५५ - ९० - तत् यदा द्विः प्रयोगः द्विर्वचनम् अविशेषेण विहितस्य च सुटः कात्पूर्वग्रहणम् देशप्रक्ल्̥प्त्यर्थम् तदा एषः दोषः ।
५६ - ९० - यदा हि स्थाने द्विर्वचनम् तदा यदि अविशेषेण विहितस्य सुटः कात्पूर्वग्रहणम् देशप्रक्ल्̥प्त्यर्थम् अथ अपि विशेषविधिः न तदा दोषः भवति ।
५७ - ९० - द्विःप्रयोगे च अपि द्विर्वचने न दोषः ।
५८ - ९० - सम्परिभ्याम् इति न एषा पञ्चमी ।
५९ - ९० - का तर्हि ।
६० - ९० - तृतीया ।
६१ - ९० - सम्परिभ्याम् उपसृष्टस्य इति ।
६२ - ९० - व्यवहितः च अपि उपसृष्टः भवति ।
६३ - ९० - उपदेशिवद्वचनम् च ।
६४ - ९० - उपदेशिवद्भावः च वक्तव्यः ।
६५ - ९० - किम् प्रयोजनम् ।
६६ - ९० - लिटिगुणचङिदीर्घप्रतिषेधार्थम् ।
६७ - ९० - लिटि गुणार्थम् चङि दीर्घप्रतिषेधार्थम् ।
६८ - ९० - लिटि गुणार्थम् तावत् ।
६९ - ९० - सञ्चस्करतुः , सञ्चस्करुः ।
७० - ९० - चङि दीर्घप्रतिषेधार्थम् च ।
७१ - ९० - समचिस्करत् ।
७२ - ९० - लिटि गुणार्थेन तावत् न अर्थः ।
७३ - ९० - वक्ष्यति एतत् संयोगादेः गुणविधाने संयोगोपधाग्रहणम् कृञर्थम् इति ।
७४ - ९० - चङि दीर्घप्रतिषेधेन अपि न अर्थः ।
७५ - ९० - पदम् इति इयम् भगवतः कृत्रिमा सञ्ज्ञा ।
७६ - ९० - युक्तम् इह द्रष्टव्यम् ।
७७ - ९० - किम् अन्तरङ्गम् किम् बहिरङ्गम् इति ।
७८ - ९० - धातूपसर्गयोः कार्यम् यत् तत् अन्तरङ्गम् ।
७९ - ९० - कुतः एतत् ।
८० - ९० - पूर्वम् हि धातुः उपसर्गेण युज्यते पश्चात् साधनेन ।
८१ - ९० - न एतत् सारम् ।
८२ - ९० - पूर्वम् धातुः साधनेन युज्यते पश्चात् उपसर्गेण ।
८३ - ९० - साधनम् हि क्रियाम् निर्वर्तयति ।
८४ - ९० - ताम् उपसर्गः विशिनष्ति ।
८५ - ९० - अभिनिर्वृत्तस्य च अर्थस्य उपसर्गेण विशेषः शक्यम् कर्तूम् ।
८६ - ९० - सत्यम् एवम् एतत् ।
८७ - ९० - यः तु असौ धातूपसर्गयोः अभिसम्बन्धः तम् अभ्यन्तरम् कृत्वा धातुः साधनेन युज्यते ।
८८ - ९० - अवश्यम् च एतत् एवम् विज्ञेयम् ।
८९ - ९० - यः हि मन्यते पूर्वम् धातुः साधनेन युज्यते पश्चात् उपसर्गेण इति तस्य आस्यते गुरुणा इति अकर्मकः उपास्यते गुरुः इति केन सकर्मकः स्यात् ।
९० - ९० - एवम् कृत्वा सुट् सर्वतः अन्तरङ्गतरकः भवति कात्पूर्वग्रहणम् च अपि शक्यम् अकर्तुम् ।
१ - ३३ - यदि पुनः अयम् सुट् कात् पूर्वान्तः क्रियेत ।
२ - ३३ - कात् पूर्वान्तः इति चेत् रुविधिप्रतिषेधः ।
३ - ३३ - कात् पूर्वान्तः इति चेत् कः चित् विधेयः कः चित् पतिषेध्यः ।
४ - ३३ - संस्कर्ता ।
५ - ३३ - समः विधेयः सुटः प्रतिषेध्यः ।
६ - ३३ - समः तावत् न विधेयः ।
७ - ३३ - वक्ष्यति एतत् सम्पुङ्कानाम् सत्वम् रुविधौ हि अनिष्टप्रसङ्गः इति ।
८ - ३३ - सुटः च अपि न प्रतिषेध्यः ।
९ - ३३ - समः सुटि इति द्विसकारकः निर्देशः सुटि सकारादौ इति ।
१० - ३३ - अथ वा पदादिः करिय्ष्यते ।
११ - ३३ - परादौ इड्ग्रहणप्रसङ्गः ।
१२ - ३३ - यदि परादिः इड्गुणौ प्राप्नुतः ।
१३ - ३३ - संस्कृषीष्ट ।
१४ - ३३ - ऋतः च संयोगादेः इति इट् प्राप्नोति ।
१५ - ३३ - संस्क्रियते ।
१६ - ३३ - गुणः अर्तिसंयोगाद्योः इति गुणः प्राप्नोति ।
१७ - ३३ - एवम् तर्हि अभक्तः करिष्यते ।
१८ - ३३ - अभक्ते स्वरः ।
१९ - ३३ - यदि अभक्तः स्वरः न सिध्यति ।
२० - ३३ - संस्करोति ।
२१ - ३३ - तिङ् अतिङः इति निघातः न प्राप्नोति ।
२२ - ३३ - ननु च सुट् एव अतिङ् ।
२३ - ३३ - न सुटः परस्य निघातेन भवितव्यम् ।
२४ - ३३ - किम् कारणम् ।
२५ - ३३ - नञिवयुक्तम् अन्यसदृशाधिकरणे ।
२६ - ३३ - तथा हि अर्थगतिः ।
२७ - ३३ - नञ्युक्तम् इवयुक्तम् च अन्यस्मिन् तत्सदृशे कार्यम् विज्ञायते ।
२८ - ३३ - तथा हि अर्थः गम्यते ।
२९ - ३३ - तत् यथा अब्राह्मणम् आनय इति उक्ते ब्राह्मणसदृशम् क्षत्रियम् आनयति ।
३० - ३३ - न असौ लोष्टम् आनीया कृती भवति ।
३१ - ३३ - एवम् इह अपि अतिङ् इति प्रतिषेधात् अन्यस्मात् अतिङ्सदृशात् कार्यम् विज्ञायते ।
३२ - ३३ - किम् च अन्यत् अतिङ् तिङ्सदृशम् ।
३३ - ३३ - पदम् ।
१ - ५ - किरतेः हर्षजीविकाकुलायकरणेषु ।
२ - ५ - किरतेः हर्षजीविकाकुलायकरणेषु इति वक्तव्यम् ।
३ - ५ - अपस्किरते वृषभः हृष्टः ।
४ - ५ - अपस्किरते कुक्कुटः भक्षार्थी ।
५ - ५ - अपस्किरते श्वा आश्रयार्थी ।
१ - १४ - किम् इदम् सातत्ये इति ।
२ - १४ - सन्ततभावः सातत्यम् ।
३ - १४ - यदि एवम् सान्तत्ये इति भवितव्यम् ।
४ - १४ - समः हितततयोः वा लोपः ।
५ - १४ - समः हितततयोः वा लोपः वक्तव्यः ।
६ - १४ - संहितम् , सहितम् , सन्ततम् , सततम् ।
७ - १४ - सम्तुमुनोः कामे ।
८ - १४ - सम्तुमुनोः कामे लोपः वक्तव्यः ।
९ - १४ - सकामः , भोक्तुकामः ।
१० - १४ - मनसि च इति वक्तव्यम् ।
११ - १४ - समनाः , भोक्तुमनाः ।
१२ - १४ - अवश्यमः कृत्ये ।
१३ - १४ - अवश्यमः कृत्ये लोपः वक्तव्यः ।
१४ - १४ - अवश्यभाव्यम् ।
१ - १० - इदम् अतिबहु क्रियते सेविते , असेविते , प्रमाणे इति ।
२ - १० - सेवितप्रमाणयोः इति एव सिद्धम् ।
३ - १० - केन इदानीम् असेविते भविष्यति ।
४ - १० - नञा सेवितप्रतिषेधम् विज्ञास्यामः ।
५ - १० - न एवम् शक्यम् ।
६ - १० - सेवितप्रसङ्गे एव स्यात् ।
७ - १० - असेविते न स्यात् ।
८ - १० - असेवितग्रहणे पुनः क्रियमाणे बहुव्रीहिः अयम् विज्ञास्यते ।
९ - १० - अविद्यमानसेविते असेविते इति ।
१० - १० - तस्मात् असेवितग्रहणम् कर्तव्यम् ।
१ - ८ - विष्किरः शकुनौ विकिरः वा ।
२ - ८ - विष्किरः शकुनौ विकिरः वा इति वक्तव्यम् ।
३ - ८ - शकुनौ वा इति हि उच्यमाने शकुनौ वा स्यात् अन्यत्र अपि नित्यम् ।
४ - ८ - तत् तर्हि वक्तव्यम् ।
५ - ८ - न वक्तव्यम् ।
६ - ८ - न वावचनेन शकुनिः अभिसम्बध्यते ।
७ - ८ - किम् तर्हि ।
८ - ८ - निपातनम् अभिसम्बध्यते विष्किरः इति एतत् निपातनम् शकुनौ वा निपात्यते इति ।
१ - २४ - आश्चर्यम् अद्भुते ।
२ - २४ - आश्चर्यम् अद्भुते इति वक्तव्यम् इह अपि यथा स्यात् ।
३ - २४ - आश्चर्यम् उच्चता वृक्षस्य ।
४ - २४ - आश्चर्यम् नीला द्यौः ।
५ - २४ - आश्चर्यम् अन्तरिक्षे अबन्धनानि नक्षत्राणि न पतन्ति इति ।
६ - २४ - तत् तर्हि वक्तव्यम् ।
७ - २४ - न वक्तव्यम् ।
८ - २४ - अनित्ये इति एव सिद्धम् ।
९ - २४ - इह तावत् आश्चर्यम् उच्चता वृक्षस्य इति ।
१० - २४ - आश्चर्यग्रहणेन न वृक्षः अभिसम्बध्यते ।
११ - २४ - किम् तर्हि ।
१२ - २४ - उच्चता ।
१३ - २४ - सा च अनित्या ।
१४ - २४ - आश्चर्यम् नीला द्यौः इति ।
१५ - २४ - न आश्चर्यग्रहणेन द्यौः अभिसम्बध्यते ।
१६ - २४ - किम् तर्हि ।
१७ - २४ - नीलता ।
१८ - २४ - सा च अनित्या ।
१९ - २४ - आश्चर्यम् अन्तरिक्षे अबन्धनानि नक्षत्राणि न पतन्ति इति ।
२० - २४ - न आश्चर्यग्रहणेन नक्षत्राणि अभिसम्बध्यन्ते ।
२१ - २४ - किम् तर्हि ।
२२ - २४ - पतनक्रिया ।
२३ - २४ - सा च अनित्या ।
२४ - २४ - तत्र अनित्ये इति एव सिद्धम् ।
१ - ९ - मस्करिग्रहणम् शक्यम् अकर्तुम् ।
२ - ९ - कथम् मस्करी परिव्राजकः इति ।
३ - ९ - इनिना एतत् मत्वर्थीयेन सिद्धम् ।
४ - ९ - मस्करः अस्य अस्ति ।
५ - ९ - न वै मस्करः अस्य अस्ति इति मस्करी परिव्राजकः ।
६ - ९ - किम् तर्हि मा कृत कर्माणि ।
७ - ९ - मा कृत कर्माणि ।
८ - ९ - शान्तिः वः श्रेयसी इति आह ।
९ - ९ - अतः मस्करी परिव्राजकः ।
१ - १० - अविहितलक्षणः सुट् पारस्करप्रभृतिषु द्रष्टव्यः ।
२ - १० - पारस्करः देशः ।
३ - १० - कारस्करः वृक्षः ।
४ - १० - रथस्पा नदी ।
५ - १० - किष्किन्धा गुहा ।
६ - १० - किष्कुः ।
७ - १० - तद्बृहतोः करपत्योः चोरदेवतयोः सुट् तलोपः च ।
८ - १० - तस्करः , बृहस्पतिः ।
९ - १० - प्रायस्य चित्तिचित्तयोः सुट् अस्कारः वा ।
१० - १० - प्रायश्चित्तिः , प्रायश्चित्तम् ।
१ - ११ - किम् अनुदात्तानि पदानि भवन्ति एकम् पदम् वर्जयित्वा ।
२ - ११ - न इति आह ।
३ - ११ - पदे येषाम् उदात्तप्रसङ्गः अनुदात्ताः भवन्ति एकम् अचम् वर्जयित्वा ।
४ - ११ - सः तर्हि तथा निर्देशः कर्तव्यः अनुदात्ताः पदे , अनुदात्ताः पदस्य इति वा ।
५ - ११ - न कर्तव्यः ।
६ - ११ - अनुदात्तम् पदम् एकवर्जम् इति एव सिद्धम् ।
७ - ११ - कथम् ।
८ - ११ - मतुब्लोपः अत्र द्रष्टव्यः ।
९ - ११ - तत् यथा पुष्यकाः एषाम् पुष्यकाः , कालकाः एषाम् कालकाः इति ।
१० - ११ - अथ वा अकारः मत्वर्थीयः ।
११ - ११ - तत् यथा तुन्दः , घाटः इति ।
१ - २८ - किमर्थम् पुनः इदम् उच्यते ।
२ - २८ - आगमस्य विकारस्य प्रकृतेः प्रत्ययस्य च पृथक् स्वरनिवृत्त्यर्थम् एकवर्जम् पदस्वरः ।
३ - २८ - आगमस्य ।
४ - २८ - चतुरनडुहोः आम् उदात्तः ।
५ - २८ - चत्वारः , अनड्वाहः ।
६ - २८ - विकारस्य ।
७ - २८ - अस्थिदधिसक्थ्यक्ष्णाम् अनङ् उदात्तः ।
८ - २८ - अस्थ्ना , दध्ना ।
९ - २८ - प्रकृतेः ।
१० - २८ - गोपायति , धूपायति ।
११ - २८ - प्रत्ययस्य च ।
१२ - २८ - कर्तव्यम् , तैत्तिरीयः ।
१३ - २८ - एतेषाम् पदे युगपत् स्वरः प्राप्नोति ।
१४ - २८ - इष्यते च एकस्य स्यात् इति ।
१५ - २८ - तत् च अन्तरेण यत्नम् न सिध्यति इति अनुदात्तम् पदम् एकवर्जम् ।
१६ - २८ - एवमर्थम् इदम् उच्यते ।
१७ - २८ - न एतत् अस्ति प्रयोजनम् ।
१८ - २८ - यौगपद्यम् तवै सिद्धम् ।
१९ - २८ - यत् अयम् तवै च अन्तः च युगपत् इति सिद्धे यौगपद्ये यौगपद्यम् शास्ति तत् ज्ञापयति आचार्यः न युगपत् स्वरः भवति इति ।
२० - २८ - पर्यायः तर्हि प्राप्नोति ।
२१ - २८ - पर्यायः रिक्तशासनात् ।
२२ - २८ - यत् अयम् रिक्ते विभाषा इति सिद्धे पर्याये पर्यायम् शास्ति तत् ज्ञापयति आचार्यः न पर्यायः भवति इति ।
२३ - २८ - उदात्ते ज्ञापकम् तु एतत् ।
२४ - २८ - एतत् उदात्ते ज्ञापकम् स्यात् ।
२५ - २८ - स्वरितेन समाविशेत् ।
२६ - २८ - स्वरितेन समावेशः प्राप्नोति ।
२७ - २८ - स्वरिते अपि उदात्तः अस्ति ।
२८ - २८ - तस्मात् न अर्थः अनेन योगेन ।
१ - ९२ - आरभ्यमाणे अपि एतस्मिन् योगे अनुदात्ते विप्रतिषेधानुपपत्तिः एकस्मिन् युगपत् सम्भवात् ।
२ - ९२ - अनुदात्ते विप्रतिषेधः न उपपद्यते ।
३ - ९२ - पठिष्यति हि आचार्यः विप्रतिषेधम् जे दीर्घात् बह्वचः इति ।
४ - ९२ - सः विप्रतिषेधः न उपपद्यते ।
५ - ९२ - किम् कारणम् ।
६ - ९२ - एकस्मिन् युगपत् सम्भवात् ।
७ - ९२ - असति खलु सम्भवे विप्रतिषेधः भवति अस्ति च सम्भवः यत् उभयम् स्यात् ।
८ - ९२ - कथम् सम्भवः यदा अनुदात्तम् पदम् एकवर्जम् इति उच्यते ।
९ - ९२ - तत् इह न अस्ति ।
१० - ९२ - किम् कारणम् ।
११ - ९२ - न अनेन उदात्तत्वम् प्रतिषिध्यते ।
१२ - ९२ - किम् तर्हि अनुदात्तत्वम् अनेन क्रियते अस्ति च सम्भवः यत् उभयोः च उदात्तत्वम् स्यात् अन्येषाम् च अनुदात्तत्वम् ।
१३ - ९२ - यदि पुनः अयम् अधिकारः विज्ञायेत ।
१४ - ९२ - किम् कृतम् भवति ।
१५ - ९२ - अधिकारः प्रतियोगम् तस्य अनिर्देशार्थः इति योगे योगे उपतिष्ठते ।
१६ - ९२ - जे दीर्घान्तस्य आदिः उदात्तः भवति ।
१७ - ९२ - उपस्थितम् इदम् भवति अनुदात्तम् पदम् एकवर्जम् इति ।
१८ - ९२ - अन्त्यात् पूर्वम् बह्वचः ।
१९ - ९२ - उपस्थितम् इदम् भवति अनुदात्तम् पदम् एकवर्जम् इति ।
२० - ९२ - तत्र पूर्वेण अस्तु वर्ज्यमानता परेण वा इति परेण भविष्यति परत्वात् ।
२१ - ९२ - न एवम् शक्यम् ।
२२ - ९२ - षाष्थिकः एकः स्वरः सङ्गृहीतः स्यात् ।
२३ - ९२ - ये अन्ये सप्ताध्याय्याम् स्वराः ते न सङ्गृहीताः स्युः ।
२४ - ९२ - समानोदरे शयिते ओ च उदात्तः ।
२५ - ९२ - अस्थिदधिसक्थ्यक्ष्णाम् अनङ् उदात्तः इति ।
२६ - ९२ - सिद्धम् तु एकाननुदात्तत्वात् ।
२७ - ९२ - सिद्धम् एतत् ।
२८ - ९२ - कथम् ।
२९ - ९२ - एकाननुदात्तत्वात् ।
३० - ९२ - एकाननुदात्तम् पदम् भवति इति वक्तव्यम् ।
३१ - ९२ - किम् इदम् अननुदात्तत्वात् इति ।
३२ - ९२ - न उदात्तः अनुदात्तः ।
३३ - ९२ - न अनुदात्तः ।
३४ - ९२ - अननुदात्तः ।
३५ - ९२ - एकः अननुदात्तः अस्मिन् तत् इदम् एकाननुदात्तम् ।
३६ - ९२ - एकाननुदात्तत्वात् इति ।
३७ - ९२ - सिध्यति ।
३८ - ९२ - सूत्रम् तर्हि भिद्यते ।
३९ - ९२ - यथान्यासम् एव अस्तु ।
४० - ९२ - ननु च उक्तम् अनुदात्ते विप्रतिषेधानुपपत्तिः एकस्मिन् युगपत् सम्भवात् इति ।
४१ - ९२ - न एषः दोषः ।
४२ - ९२ - परिभाषा इयम् ।
४३ - ९२ - किम् कृतम् भवति ।
४४ - ९२ - कार्यकालम् हि सञ्ज्ञापरिभाषम् ।
४५ - ९२ - यत्र कार्यम् तत्र उपस्थितम् इदम् द्रष्टव्यम् ।
४६ - ९२ - जे दीर्घान्तस्य आदिः उदात्तः भवति ।
४७ - ९२ - उपस्थितम् इदम् भवति अनुदात्तम् पदम् एकवर्जम् इति ।
४८ - ९२ - अन्त्यात् पूर्वम् बह्वचः ।
४९ - ९२ - उपस्थितम् इदम् भवति अनुदात्तम् पदम् एकवर्जम् इति ।
५० - ९२ - तत्र पूर्वेण अस्तु वर्ज्यमानता परेण वा इति परेण भविष्यति परत्वात् ।
५१ - ९२ - अथ वा न इदम् पारिभाषिकानुदात्तस्य ग्रहणम् ।
५२ - ९२ - किम् तर्हि ।
५३ - ९२ - अन्वर्थग्रहणम् ।
५४ - ९२ - अविद्यमानोदात्तम् अनुदात्तम् इति ।
५५ - ९२ - एकवर्जम् इति च अप्रसिद्धिः सन्देहात् ।
५६ - ९२ - एकवर्जम् इति च अप्रसिद्धिः ।
५७ - ९२ - कुतः सन्देहात् ।
५८ - ९२ - न ज्ञायते कः एकः वर्जयितव्यः इति ।
५९ - ९२ - सिद्धम् तु यस्मिन् अनुदात्ते उदात्तवचनानर्थक्यम् तद्वर्जम् ।
६० - ९२ - सिद्धम् एतत् ।
६१ - ९२ - कथम् ।
६२ - ९२ - यस्मिन् अनुदात्ते उदात्तवचनम् अनर्थकम् स्यात् सः एकः वर्जयितव्यः ।
६३ - ९२ - प्रकृतिप्रत्यययोः स्वरस्य सावकाशत्वात् अप्रसिद्धिः ।
६४ - ९२ - प्रकृतिप्रत्यययोः स्वरस्य सावकाशत्वात् अप्रसिद्धिः स्यात् ।
६५ - ९२ - प्रकृतिस्वरस्य अवकाशः यत्र अनुदात्तः प्रत्ययः ।
६६ - ९२ - पचति , पठति ।
६७ - ९२ - प्रत्यययस्वरस्य अवकाशः यत्र अनुदात्ता प्रकृतिः ।
६८ - ९२ - समत्वम् , सिमत्वम् ।
६९ - ९२ - इह उभयम् प्राप्नोति ।
७० - ९२ - कर्तव्यम्, तैत्तिरीयः ।
७१ - ९२ - विप्रतिषेधात् प्रत्ययस्वरः ।
७२ - ९२ - विप्रतिषेधात् प्रत्ययस्वरः भविष्यति ।
७३ - ९२ - न एवम् ।
७४ - ९२ - विप्रतिषेधे परम् कार्यम् इति उच्यते ।
७५ - ९२ - न परः प्रत्ययस्वरः ।
७६ - ९२ - न एषः दोषः ।
७७ - ९२ - इष्टवाची परशब्दः ।
७८ - ९२ - विप्रतिषेधे परम् यत् इष्टम् तत् भवति ।
७९ - ९२ - विप्रतिषेधात् प्रत्ययस्वरः इति चेत् काम्यादिषु चित्करणम् ।
८० - ९२ - विप्रतिषेधात् प्रत्ययस्वरः इति चेत् काम्यादयः चितः कर्तव्याः ।
८१ - ९२ - पुत्रकाम्यति , गोपायति , ऋतीयते ।
८२ - ९२ - न एषः दोषः ।
८३ - ९२ - प्रकृतिस्वरः अत्र बाधकः भविष्यति ।
८४ - ९२ - प्रकृतिस्वरे प्रत्ययस्वराभावः ।
८५ - ९२ - प्रकृतिस्वरे प्रत्ययस्वरस्य अभावः ।
८६ - ९२ - कर्तव्यम्, तैत्तिरीयः ।
८७ - ९२ - सिद्धम् तु प्रकृतिस्वरबलीयस्त्वात् प्रत्ययस्वरभावः ।
८८ - ९२ - सिद्धम् एतत् ।
८९ - ९२ - कथम् ।
९० - ९२ - प्रकृतिस्वरात् बलीयस्त्वात् प्रत्ययस्वरस्य भावः सिद्धः ।
९१ - ९२ - कथम् ।
९२ - ९२ - प्रकृतिस्वरात् प्रत्ययस्वरः बलीयान् भवति ।
१ - ५० - सतिशिष्टस्वरबलीयस्त्वम् च ।
२ - ५० - सतिशिष्टस्वरः बलीयान् भवति इति वक्तव्यम् ।
३ - ५० - तत् च अनेकप्रत्ययसमासार्थम् ।
४ - ५० - तत् च अवश्यम् सतिशिष्टस्वरबलीयस्त्वम् वक्तव्यम् ।
५ - ५० - किम् प्रयोजनम् ।
६ - ५० - अनेकप्रत्ययार्थम् अनेकसमासार्थम् च ।
७ - ५० - अनेकप्रत्ययार्थम् तावत् ।
८ - ५० - औपगवः ।
९ - ५० - प्रकृतिस्वरम् अण्स्वरः बाधते ।
१० - ५० - औपगवत्वम् ।
११ - ५० - त्वस्वरः अण्स्वरम् बाधते ।
१२ - ५० - औपगवत्वकम् ।
१३ - ५० - त्वस्वरम् कस्वरः बाधते ।
१४ - ५० - अनेकसमासार्थम् ।
१५ - ५० - राजपुरुषः , राजपुरुषपुत्रः , राजपुरुषपुत्रपुरुषः ।
१६ - ५० - यदि सतिशिष्टस्वरबलीयस्त्वम् उच्यते स्यादिस्वरः सार्वधातुकस्वरम् बाधेत ।
१७ - ५० - सुनुतः , चिनुतः ।
१८ - ५० - स्यादिस्वराप्रसङ्गः च तासेः परस्य अनुदात्तवचनात् ।
१९ - ५० - स्यादिस्वरस्य च अप्रसङ्गः ।
२० - ५० - कुतः ।
२१ - ५० - तासेः परस्य अनुदात्तवचनात् ।
२२ - ५० - यत् अयम् तासेः परस्य लसार्वधातुकस्य अनुदात्तत्वम् शास्ति तत् ज्ञापयति आचार्यः सतिशिष्टः अपि विकरणस्वरः लसार्वधातुकस्वरम् न बाधते ।
२३ - ५० - शास्त्रपरविप्रतिषेधानियमात् वा शब्दविप्रतिषेधात् सिद्धम् ।
२४ - ५० - अथ वा शास्त्रपरविप्रतिषेधे न सर्वम् इष्टम् सङ्गृहीतम् भवति इति कृत्वा शब्दविप्रतिषेधः विज्ञास्यते ।
२५ - ५० - यदि शब्दविप्रतिषेधः भवति काम्यादयः चितः कर्तव्याः ।
२६ - ५० - पुत्रकाम्यति , गोपायति , ऋतीयते ।
२७ - ५० - शब्दविप्रतिषेधः नाम भवति यत्र उभयोः युगपत्प्रसङ्गः न च काम्यादिषु युगपत्प्रसङ्गः ।
२८ - ५० - विभक्तिस्वरात् नञ्स्वरः बलीयान् ।
२९ - ५० - विभक्तिस्वरात् नञ्स्वरः बलीयान् इति वक्तव्यम् ।
३० - ५० - विभक्तिस्वरस्य अवकाशः ।
३१ - ५० - तिस्रः तिष्ठन्ति ।
३२ - ५० - नञ्स्वरस्य अवकाशः ।
३३ - ५० - अब्राह्मणः , अवृषलः ।
३४ - ५० - इह उभयम् प्राप्नोति ।
३५ - ५० - अतिस्रः ।
३६ - ५० - नञ्स्वरः भवति ।
३७ - ५० - विभक्तिनिमित्तस्वरात् च ।
३८ - ५० - विभक्तिनिमित्तस्वरात् च नञ्स्वरः बलीयान् इति वक्तव्यम् ।
३९ - ५० - विभक्तिनिमित्तस्वरस्य अवकाशः ।
४० - ५० - चत्वारः , अनड्वाहः ।
४१ - ५० - नञ्स्वरस्य सः एव ।
४२ - ५० - इह उभयम् प्राप्नोति ।
४३ - ५० - अचत्वारः ।
४४ - ५० - अननड्वाहः ।
४५ - ५० - यत् च उपपदम् कृति नञ् ।
४६ - ५० - यत् च उपपदम् कृति नञ् तस्य स्वरः बलीयान् इति वक्तव्यम् ।
४७ - ५० - अकरणिः हि ते वृषल ।
४८ - ५० - सहनिर्दिष्टस्य च ।
४९ - ५० - सहनिर्दिष्टस्य च नञः स्वरः बलीयान् इति वक्तव्यम् ।
५० - ५० - अव्यथी ।
१ - १२ - किमर्थम् कृषतेः विकृतस्य ग्रहणम् क्रियते न कृषात्वतः इति एव उच्येत ।
२ - १२ - यस्य कृषेः विकरणे एतत् रूपम् तस्य यथा स्यात् ।
३ - १२ - इह मा भूत् ।
४ - १२ - हलस्य कर्षः इति ।
५ - १२ - अथ किमर्थम् मतुपा निर्देशः क्रियते न कर्षात् इति एव उच्येत ।
६ - १२ - कर्षात् इति इयति उच्यमाने यत्र एव आकारात् अनन्तरः घञ् अस्ति तत्र एव स्यात् दायः , धायः ।
७ - १२ - इह न स्यात् पाकः , पाठः ।
८ - १२ - न क्व चित् आकारात् अनन्तरः घञ् अस्ति ।
९ - १२ - इह अपि दायः , धायः इति युका व्यवधानम् ।
१० - १२ - एवम् अपि विहितविषेषनम् आकारग्रहणम् विज्ञायेत ।
११ - १२ - आकारात् यः विहितः इति ।
१२ - १२ - मतुब्ग्रहणे पुनः क्रियमाणे न दोषः भवति ।
१ - २० - अनुदात्तस्य इति किमर्थम् ।
२ - २० - प्रासङ्गम् वहति प्रासङ्ग्यः ।
३ - २० - उदात्तलोपे स्वरितोदात्तयोः अभावात् अनुदात्तग्रहणानर्थक्यम् ।
४ - २० - उदात्तलोपे स्वरितोदात्तयोः अभावात् अनुदात्तग्रहणम् अनर्थकम् ।
५ - २० - ह हि कः चित् उदात्तः उदात्ते स्वरिते वा लुप्यते ।
६ - २० - सर्वः अनुदात्ते एव ।
७ - २० - नन् च अयम् उदात्तः स्वरिते लुप्यते ।
८ - २० - प्रासङ्गम् वहति प्रासङ्ग्यः इति ।
९ - २० - एषः अपि निघाते कृते अनुदात्ते एव लुप्यते ।
१० - २० - इदम् इह सम्प्रधार्यम् ।
११ - २० - निघातः क्रियताम् लोपः इति ।
१२ - २० - किम् अत्र कर्तव्यम् ।
१३ - २० - परत्वात् लोपः ।
१४ - २० - एवम् तर्हि अयम् अद्य निघातस्वरः सर्वस्वराणाम् अपवादः ।
१५ - २० - न च अपवादविषये उत्सर्गः भिनिविशते ।
१६ - २० - पूर्वम् हि अपवादाः अभिनिविशन्ते पश्चात् उत्सर्गाः ।
१७ - २० - प्रकल्प्य वा अपवादविषयम् ततः उत्सर्गः अभिनिविशते ।
१८ - २० - तत् न तावत् अत्र कदा चित् थाथादिस्वरः भवति ।
१९ - २० - अपवादम् निघातम् प्रतीक्षते ।
२० - २० - तत्र निघातः क्रियताम् लोपः इति यदि अपि परत्वात् लोपः सः असौ अविद्यमानोदात्तः अनुदात्तः लुप्यते ।
१ - ३३ - किम् पुनः अनुदात्तस्य अन्तः उदात्तः भवति आहोस्वित् आदिः ।
२ - ३३ - कः च अत्र विशेषः ।
३ - ३३ - अन्तः इति चेत् श्नम्क्सयुष्मदस्मदिदङ्किंलोपेषु स्वरः ।
४ - ३३ - अन्तः इति चेत् श्नम्क्सयुष्मदस्मदिदङ्किंलोपेषु स्वरः न सिध्यति ।
५ - ३३ - श्नम् ।
६ - ३३ - विन्दते , खिन्दते ।
७ - ३३ - श्नम् ।
८ - ३३ - क्स ।
९ - ३३ - मा हि धुक्षाताम् ।
१० - ३३ - मा हि धुक्षाथाम् ।
११ - ३३ - क्स ।
१२ - ३३ - युष्मदस्मद् ।
१३ - ३३ - युष्मभ्यम् , अस्मभ्यम् ।
१४ - ३३ - इदङ्किंलोपः ।
१५ - ३३ - इयान् , कियान् ।
१६ - ३३ - अस्तु तर्हि आदिः ।
१७ - ३३ - आदिः इति चेत् इन्धीत द्वयम् इति अन्तः ।
१८ - ३३ - आदिः इति चेत् इन्धीत द्वयम् इति अन्तोदात्तत्वम् न सिध्यति ।
१९ - ३३ - इन्धीत ।
२० - ३३ - द्वयम् , त्रयम् ।
२१ - ३३ - आदौ सिद्धम् ।
२२ - ३३ - अस्तु तर्हि आदिः उदात्तः भवति इति ।
२३ - ३३ - ननु च उक्तम् आदिः इति चेत् इन्धीत द्वयम् इति अन्तः इति ।
२४ - ३३ - विदीन्धिखिदिभ्यः च लसार्वधातुकानुदात्तप्रतिषेधात् लिङि सिद्धम् ।
२५ - ३३ - विदीन्धिखिदिभ्यः च लसार्वधातुकानुदात्तत्वम् लिङि न इति वक्तव्यम् ।
२६ - ३३ - लिङ्ग्रहणेन न अर्थः ।
२७ - ३३ - अविशेषेण इखिदिभ्यः च लसार्वधातुकानुदात्तप्रतिषेधात् लिङि सिद्धम् ।
२८ - ३३ - विदीन्धिखिदिभ्यः च लसार्वधातुकानुदात्तत्वम् न इति एव ।
२९ - ३३ - इदम् अपि सिद्धम् भवति ।
३० - ३३ - विन्दते , खिन्दते ।
३१ - ३३ - अयचि कथम् ।
३२ - ३३ - अयचि चित्करणात् ।
३३ - ३३ - अयचि चित्करणसामर्थ्यात् अन्तोदात्तत्वम् भविष्यति ।
१ - ५२ - किम् धातोः अन्तः उदात्तः भवति आहोस्वित् आदिः इति ।
२ - ५२ - कः च अत्र विशेषः ।
३ - ५२ - धातोः अन्तः इति चेत् अनुदात्ते च बग्रहणम् ।
४ - ५२ - धातोः अन्तः इति चेत् अनुदात्ते च बग्रहणम् कर्तव्यम् ।
५ - ५२ - अभ्यस्तानाम् आदिः अनुदात्ते च इति वक्तव्यम् ।
६ - ५२ - बग्रहणम् च कर्तव्यम् ।
७ - ५२ - बान्तः च पिबिः आद्युदात्तः भवति इति वक्तव्यम् ।
८ - ५२ - पिबति ।
९ - ५२ - सन् च नित् ।
१० - ५२ - सन् च नित् कर्तव्यः ।
११ - ५२ - किम् प्रयोजनम् ।
१२ - ५२ - चिकीर्षति जिहीर्षति ।
१३ - ५२ - निति इति आद्युदात्तत्वम् यथा स्यात् ।
१४ - ५२ - अस्तु तर्हि आदिः ।
१५ - ५२ - आदौ ऊर्णप्रत्ययधातुषु अन्तोदात्तत्वम् ।
१६ - ५२ - आदौ ऊर्णप्रत्ययधातुषु अन्तोदात्तत्वम् न सिध्यति ।
१७ - ५२ - ऊर्णोति ।
१८ - ५२ - ऊर्णु ।
१९ - ५२ - प्रत्ययधातु ।
२० - ५२ - गोपायति , धूपायति , ऋतीयते ।
२१ - ५२ - अन्तोदात्तवचनात् सिद्धम् ।
२२ - ५२ - अस्तु तर्हि अन्तोदात्तः भवति इति ।
२३ - ५२ - ननु च उक्तम् धातोः अन्तः इति चेत् अनुदात्ते च बग्रहणम् कर्तव्यम् इति ।
२४ - ५२ - यत् तावत् उच्यते ।
२५ - ५२ - अनुदात्ते च ग्रहणम् कर्तव्यम् इति ।
२६ - ५२ - क्रियते न्यासे एव ।
२७ - ५२ - अभ्यस्तानाम् आदिः अनुदात्ते च इति ।
२८ - ५२ - बग्रहणम् कर्तव्यम् इति ।
२९ - ५२ - पिबौ निपातनात् ।
३० - ५२ - पिबौ आद्युदात्तनिपातनम् क्रियते ।
३१ - ५२ - सः निपातनस्वरः प्रकृतिस्वरस्य बाधकः भविष्यति ।
३२ - ५२ - सन् च नित् कर्तव्यः इति ।
३३ - ५२ - अवश्यम् सनः विशेषणार्थः नकारः कर्तव्यः ।
३४ - ५२ - क्व विशेषणार्थेन अर्थः ।
३५ - ५२ - सन्यङोः इति ।
३६ - ५२ - सयङोः इति इयति उच्यमाने हंसः , वत्सः , अत्र अपि प्राप्नोति ।
३७ - ५२ - अर्थवद्ग्रहणे न अनर्थकस्य इति एवम् न भविष्यति ।
३८ - ५२ - इह अपि तर्हि न प्राप्नोति ।
३९ - ५२ - जुगुप्सते , मीमांसते इति ।
४० - ५२ - अर्थवान् एषः ।
४१ - ५२ - न वै कः चित् अर्थः आदिश्यते ।
४२ - ५२ - यदि अपि कः चित् अर्थः न आदिश्यते अनिर्दिष्टार्थाः स्वार्थे भवन्ति इति अन्ततः स्वार्थे भविष्यति ।
४३ - ५२ - कः च अस्य स्वार्थः ।
४४ - ५२ - प्रकृत्यर्थः ।
४५ - ५२ - इह अपि प्राप्नोति ।
४६ - ५२ - हंसः , वत्सः इति ।
४७ - ५२ - उणादयः अव्युत्पन्नानि प्रातिपदिकानि ।
४८ - ५२ - सः एषः अनन्यार्थः नकारः कर्तव्यः ।
४९ - ५२ - न कर्तव्यः ।
५० - ५२ - क्रियते न्यासे एव ।
५१ - ५२ - अथ वा धातोः इति वर्तते ।
५२ - ५२ - धातोः सशब्दान्तस्य द्वे भवतः इति ।
१ - १६ - चितः सप्रकृतेः बह्वकजर्थम् ।
२ - १६ - चितः सप्रकृतेः इति वक्तव्यम् ।
३ - १६ - किम् प्रयोजनम् ।
४ - १६ - बह्वकजर्थम् ।
५ - १६ - बहुजर्थम् अकजर्थम् च ।
६ - १६ - बहुजर्थम् तावत् ।
७ - १६ - बहुभुक्तम् , बहुकृतम् ।
८ - १६ - अकजर्थम् ।
९ - १६ - सर्वकैः , विश्वकैः , उच्चकैः , नीचकैः , सर्वके , विश्वके ।
१० - १६ - तत् तर्हि वक्तव्यम् ।
११ - १६ - न वक्तव्यम् ।
१२ - १६ - मतुब्लोपः अत्र द्रष्टव्यः ।
१३ - १६ - तत् यथा पुष्यकाः एषाम् पुष्यकाः कालकाः एषाम् कालकाः इति ।
१४ - १६ - अथ वा अकारः मत्वर्थीयः ।
१५ - १६ - तत् यथा तुन्दः , घाटः इति ।
१६ - १६ - पूर्वसूत्रनिर्देशः च चित्वान् चितः इति ।