हैतुक [haituka] a. a. (-की f.) [हेतौ प्रसृतः ठञ्]
Causal, causative.
Argumentative, rationalistic.
कः A logical reasoner, an arguer.
A follower of the Mīmāṁsā doctrines.
A rationalist, sceptic; वेदवादरतो न स्यान्न पाखण्डी न हैतुकः । शुष्कवादविवादे न कंचित् पक्षं समाश्रयेत् ॥
[Bhāg. 11.18.3.] A heretic; हैतुकान् बकवृत्तींश्च वाङ्मात्रेणापि नार्चयेत्
[Ms.4.3.]